شورى و جمل بحديث غدير و استنشاد آنحضرت ( سوگند دادنش ) به حديث غدير در روز رحبه - خواهد آمد .
و پيشواى حنبليان ( احمد بن حنبل ) در جلد 1 مسند خود صفحهء 152 از حجاج شاعر از شبابه از نعيم بن حكيم با ذكر سند روايت نموده كه از ابو مريم و مردى از همنشينان على عليه السّلام شنيدم ، از آنجناب نقل نمودند كه : رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله روز غدير خم فرمود : هر كس كه من مولاى اويم على عليه السّلام مولاى او است ، و ابن كثير در جلد 2 « البداية و النهاية » ص 348 آنرا از او روايت نموده و سپس گفته كه : اين حديث از طرق متعدد . از على عليه السّلام روايت شده و هيثمى ( ؟ ؟ ؟ ) در جلد 9 « مجمع الزوايد » ص 107 از طريق احمد آنرا روايت نموده و گفته : رجال آن مورد اعتماد و وثوق هستند و سيوطى در « جمع الجوامع » و در « تاريخ الخلفاء » ص 114 بطريق احمد و ابن حجر در جلد 7 « تهذيب التهذيب » ص 337 و بدخشانى در كتاب « نزل الابرار » ص 20 از طريق احمد و حاكم ، و در « مفتاح النجا » نيز بطريق آندو ، حديث مزبور را ذكر نموده‌اند .
و حافظ طحاوى در جلد 2 « مشكل الاثار » ص 307 از يزيد بن كثير [1] از محمّد بن عمر بن على ( امير المؤمنين عليه السّلام ) از پدرش از على عليه السّلام با ذكر سند روايت كرده كه پيغمبر صلَّى اللَّه عليه و آله در خم زير درخت ( پس از آنكه در آنجا ورود فرمود ) از قرارگاه خود در حاليكه دست على عليه السّلام را گرفته بود بيرون آمد و خطاب بمردم فرمود : آيا شما نيستيد كه شهادت ميدهيد باينكه خداوند پروردگار شما است ؟
گفتند . بلى . فرمود : آيا شما نيستيد كه شهادت ميدهيد باينكه خدا و رسولش اولى هستند بشما از خود شما ؟ و اينكه خدا و رسولش مولاى شما هستند ؟ گفتند . بلى فرمود : هر كس كه من مولاى او هستم پس على عليه السّلام مولاى او است - همانا من واگذاردم در ميان شما چيزى را كه اگر آنرا بگيريد و از دست ندهيد هرگز بعد از من گمراه نشويد ، كتاب خدا كه در دست شما است و اهل بيت من .

[1] در « مشكل الاثار » چنين مذكور است ، ولى در غير آن كثير بن زيد است و آن درست است .

102