كه سليمان گفت : اى رسول خدا هر پيغمبرى براى خود وصيّى داشته است ، وصىّ تو كيست ؟ پيامبر فرمود : اى سلمان بگو ببينم وصى برادرم موسى كه بود ؟ گفتم :
يوشع بن نون بود فرمود : چرا ؟ گفتم چون يوشع عالم ترين بنى اسرائيل بود فرمود :
« فانّ وصيّى و وارثى و من يقضى دينى و ينجز موعدى علىّ بن ابى طالب » ( عليه السلام ) [1] .
( پس وصى و وارث من و آن كس كه قرضم را اداء كند و به وعده هايم وفا نمايد ، على بن ابى طالب ( عليه السلام ) است ) . ( 1 ) و از كتاب « المناقب » تأليف شافعى ابن مغازلى در تفسير آيهء :
* ( وَالنَّجْمِ إِذا هَوى ) * به سندى كه به ابن عباس مىرسد نقل مىشود كه ابن عباس گفت : با عده اى از جوانان بنى هاشم در كنار پيامبر نشسته بودم ناگاه ستاره اى از جاى خود جست و در زمين فرود آمد ، پس پيامبر فرمود اين ستاره در منزل هر كس فرود آمد او بعد از من وصى من است ، جوانان بنى هاشم به پا خاستند و نگاه كردند ديدند كه آن ستاره در منزل على بن ابى طالب فرمود آمده است گفتند پيامبر در على گمراه شده است ، خداوند متعال آيهء شريفه را نازل فرمود : * ( وَالنَّجْمِ إِذا هَوى ما ضَلَّ صاحِبُكُمْ وَما غَوى ) * تا آيهء * ( وَهُوَ بِالأُفُقِ الأَعْلى ) * ( سوگند به ستاره هنگامى كه افول مىكند ، كه هرگز دوست شما ( محمد ) منحرف نشده و مقصد گم نكرده است و هرگز از روى هواى نفس سخن نمىگويد ، آنچه آورده چيزى جز وحى نيست كه به او وحى شده است آن كس كه قدرت عظيمى دارد ، او را تعليم داده همان كس كه توانائى فوق العاده و سلطه بر همه چيز دارد ، در حالى كه در افق اعلى قرار داشت ) [2] .

[1] هيثمى ، مجمع الزوائد ج 9 ، ص 113 .
[2] المناقب ، ص 310 . بعضى از مفسرين گفته‌اند : منظور از « نجم » شهابهائى است كه به وسيله آن شياطين از صحنه آسمان رانده مىشوند و عرب اين شهابها را « نجم » مىنامند .

68