باشيم . ( 1 ) ما اعتقاد داريم كه پيامبران الهى همه از خطا و گناه معصوم هستند و از وقوع در سهو و اشتباه در امان مىباشند به طورى كه اطمينان حاصل مىشود آنچه مىگويند بدون شك از ناحيهء خداست .
و اين كه هيچ پيغمبرى از دنيا نرفت مگر اين كه مأمور شد وصيت كند به كسى كه در ميان امتش قائم مقام وى ، در حفظ كتاب و شريعت او باشد و اين كه قائم مقام او بايد مثل پيامبرش داراى صفت عصمت باشد و به طور كلى آنچه از صفات كمال در حق خود پيامبر واجب است در بارهء وصى او هم واجب است ، تا بر او در هر چه ترك مىكند و يا انجام مىدهد ، اعتماد بشود و در اين خصوص و ساير احوال به او اقتداء گردد ، زيرا كه خداوند دانست كه خطا بر رعيت جايز است ، پس بايد وصى پيامبر نيز مثل خود پيامبر معصوم و مصون از خطا و گناه باشد تا مردم به او رجوع كنند و خداوند نيز به وسيله او به مردم اتمام حجت نمايد ، البته لطف خداوند چنين احسانى را ايجاب مىكند و اين به موجب عدل و حكمت وجود و كرم و رحمت الهى واجب است و آن از تماميت تكليف است و از صفات مالك رحيم و لطيف مىباشد .
چگونه خداوند از ما بخواهد آنچه را كه از صحابه پيامبرش خواسته است ؟
با اين كه براى آنها كتاب فرستاده و همراه آن پيامبرى كه نگهدارندهء كتاب و شريعت و ظاهركنندهء تعاليم آنها است ، ولى براى ما تنها به كتاب اكتفاء كرده است ، در حالى كه كتاب محتمل تأويلات مىباشد و به همين جهت اختلاف در آن به منتهاى غايات رسيده است پس مقتضاى عدل و انصاف اين است كه بايد براى ما هم همراه قرآن مجيد ، وصى و جانشين پيامبر باشد تا كتاب و شريعت و احكام او را حفظ كند .
زمانى كه شناختيم ذات و صفات پيامبر ما محمد صلى الله عليه و آله و سلَّم در دلالت بر صدق نبوتش كامل است ، خداوند نيز او را زياد كرد به جهت تصديق معجزات كه شهادت

53