اخلاقى پدران و خويشاوندان خود آگاهتر بودند تا امثال « مغيرة بن شعبة » و ديگران از بنى اميه و خوارج و نواصب .
ابن ابى الحديد معتزلى در شرح نهج البلاغه مىگويد : اسلام ابو طالب مورد اختلاف است ولى جامعه شيعه اماميه و اكثر زيديه گفته‌اند كه ابو طالب مسلمان از دنيا رفت علاوه بر اجماع جمهور علماى شيعه برخى از بزرگان علماء ما ( معتزله ) مانند : شيخ ابو القاسم بلخى و ابو جعفر اسكافى و برخى ديگر هم بر اين عقيده‌اند كه ابو طالب اسلام آورد [1] . و علت آنكه ايمان خود را ظاهر نساخت آن بود كه بتواند پيغمبر را كاملا يارى نمايد و مخالفان به ملاحظه مقام او مزاحم آن حضرت نشوند .
البته دلائل بسيارى بر ايمان ابو طالب در دست است كه جاى انكار نمىباشد از جمله : « ابو الفداء » اين روايت را نقل مىكند كه ابو طالب در ماه شوال سال دهم از بعثت پيامبر از دنيا رفت وقتى بيمارى او شدت يافت ، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلَّم به او فرمود : اى عمو ، شهادت را بگو تا در روز قيامت به شفاعتم نائل شوى ، ابو طالب عرض كرد : اى پسر برادرم ، اگر از شماتت نمىترسيدم و باكى نداشتم از اين كه قريش خواهند گفت : ابو طالب از ترس مرگ شهادت را گفت ، من شهادت را بر زبان جارى مىكردم . وقتى مرگ ابو طالب نزديك شد ، لبانش را حركت داد . عباس گوشش را نزديك برد ، شنيد كه ابو طالب چه مىگويد ؟ و گفت پسر برادرم سوگند به خدا همان كلمه را مىگويد كه تو به او تعليم كردى يعنى كلمه : « لا اله الَّا الله و محمّد رسول الله » پيامبر فرمود :
« الحمد لله الذى هداك يا عم » : اى عمو ، سپاس خداى را كه ترا هدايت فرمود .
و سپس ابو الفداء مىگويد : اين جريان از ابن عباس هم نقل شده است [2] .

[1] ابن ابى الحديد ، شرح نهج البلاغه ، ج 14 ، ص 6 - 65 .
[2] ابو الفداء ، المختصر في اخبار البشر ، ج 1 ، ص 120 .

450