تاريخ زندگى آن حضرت به خوبى نشان مىدهد كه بعضى از همسران پيامبر نه تنها معرفت لازم را نسبت به مقام نبوت نداشتند ، بلكه گاه او را همچون شخص عادى مورد بازخواست و حتى مورد اهانت قرار مىدادند بنا بر اين اصرار بر اين معنا كه همه آنها افراد شايسته و كاملى بوده‌اند ، بىدليل به نظر مىرسد آنهم با توجه به صراحت آيات .
بعد از وفات پيامبر تمام زنان آن حضرت مأمور بودند كه « در خانه هاى خود بمانند و همچون جاهليت نخستين در ميان جمعيت ظاهر نشوند » و اندام و وسائل زينت خود را در معرض تماشاى ديگران قرار ندهند « * ( وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الأُولى ) * [1] .
تمام زنان آن حضرت به اين دستور عمل كردند و جز براى امر ضرورى از خانه بيرون نيامدند جز عايشه كه اين دستور را زير پا گذاشت و در مقابل خليفه رسول خدا قيام كرد و جنگ جمل را به راه انداخت .
مثلا يكى از زنان رسول خدا « سوده » است چنانچه در صحاح و كتب محدثين و مورّخين اهل سنت ثبت است كه به « سوده » همسر رسول خدا گفتند : چرا حج و عمره نمىكنى ؟ و از اين فيض عظمى باز مانده اى ؟ سوده در جواب گفت كه يك بار حج بر من واجب بود ، كه به جاى آوردم بعد از اين حج و عمرهء من اطاعت امر الهى است كه فرموده : « * ( وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ ) * . . . » پس از خانه بيرون نروم چنان كه خداوند امر فرموده ، حتى قصد دارم پاى از حجره اى كه رسول خدا مرا در آن نشانده حتى الإمكان بيرون نگذارم تا بميرم ( همين طور هم عمل كرد و از خانه بيرون نرفت تا جنازه اش را بيرون بردند ) [2] .
پس « سوده » يك زن مطيع و فرمانبردار رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم بوده است ، عايشه هم زن متمرد و عصيانگر آن حضرت بوده كه بر خلاف دستور خدا و رسولش فريب طلحه و زبير را خورد به بصره رفته « عثمان بن حنيف » را كه يكى از بزرگان صحابه و والى

[1] سوره احزاب ، آيه 33 .
[2] ابن سعد ، طبقات ، ج 8 ، ص 208 .

434