داور اولى و سرپرست مؤمنان و اولى ، نسبت به جان مؤمنان مىداند شهادتش در مورد قطعه زمينى همچون فدك پذيرفته نيست ؟ آيا در اينجا شهادت بناحق مىدهد ؟ ! مسلما چنين نيست ، بلكه بايد گفت : تمام تلاش ابو بكر و عمر اين بود كه « فدك » اين باغ پر درآمد در اختيار على و فاطمه قرار نگيرد ، مبادا در آمدهاى آن را صرف درهم شكستن حكومت كنند ، يا اين كه از روى بخل و حسادت بوده است .
چنان كه على ( عليه السلام ) خود به اين موضوع اشاره كرده مىفرمايد :
« بلى كانت في ايدينا فدك من كلّ ما اظلَّته السّماء فشحت عليها نفوس قوم و سخت عنها نفوس قوم آخرين و نعم الحكم الله و ما اصنع بفدك و غير فدك . . » [1] . ( آرى از ميان آنچه آسمان بر آن سايه افكنده تنها « فدك » در اختيار ما بود كه آن هم گروهى بر آن بخل و حسادت ورزيدند و گروه ديگرى آن را سخاوتمندانه رها كردند ( و از دست ما خارج گرديد ) و بهترين حاكم خداست مرا با فدك و غير فدك چه كار ؟ ! ) اما اين كه ابو بكر شهادت اسماء بنت عميس همسر جعفر را رد كرد به اين بهانه كه به بنى هاشم علاقه دارد ، اين نيز مطلب عجيبى است و جواب آن روشن است ، زيرا در قضاوت ، اين شرط نشده كه شاهد بايد دشمن انسان باشد ، بلكه شرط شاهد عدالت است علاوه مگر پيامبر گواهى نداده بود كه « اسماء اهل بهشت است » ؟
اما اين كه ام ايمن عجمى است ، آيا شرط قبول شهادت عرب بودن است ؟ ! و يا فصاحت و بلاغت ؟ يا جملاتى كه برساند گفته فلانى درست است ؟ ! آيا ام ايمن كه از زمان كودكى پيامبر در خانه آنها بوده و در ميان مردم حجاز زندگى مىكرده و حدود بيش از 60 سال از عمرش در ميان مردم حجاز مىگذرد و هنوز نمىتوانسته به زبان عربى حرف بزند ؟ ! خلاصه طبق بعضى از نقلها چون ابو بكر فدك را به فاطمه نداد ، فاطمه از او غضبناك شد و از او رو گردانيد و اجازه نداد با او سخن بگويد تا درگذشت و پس از

[1] نهج البلاغه ، قسمت نامه ها ، نامه شماره 45 ، نامه عثمان بن حنيف .

396