ابن ابى الحديد از احمد بن عبد العزيز جوهرى نقل مىكند فاطمه پس از قضيه فدك سوگند ياد كرد ديگر با ابو بكر و عمر تكلم نكند و از آنها خود را پنهان دارد و لذا در حال احتضار وصيت كرد و تأكيد نمود بلكه تعهد گرفت از على ( عليه السلام ) كه شب او را دفن كند و قبر او را مخفى دارد كه آن دو نفر به جنازه او حاضر نشوند .
پس از اين روايات معلوم شد كه فاطمه در هنگام رحلتش از شيخين غضبناك و ناراضى بود و به موجب روايات فراوانى كه در كتب اهل تسنن موجود است نمونه هائى از آنها ذكر گرديد و هر كس فاطمه از او ناراضى و غضبناك باشد ، خدا و رسول نيز از او ناراضى و خشمگين هستند و چون اين جريان به هيچ وجه قابل كتمان و اغماض نيست و بزرگترين لكه ننگى بر دامان شيخين است ، خواسته‌اند براى اين كه جريان را لوث كنند و زبان دوستان على ( عليه السلام ) و زهرا را كوتاه نمايند بر آنها شريك جرم درست كرده‌اند و حديثى جعل نموده‌اند كه اين اخبار در باره على ( ع ) رسيده كه چون خواست دختر ابى جهل را به عقد ازدواج خود در آورد و رسول خدا بر او غضبناك شد فرمود : هر كس فاطمه را بيازارد مرا آزرده است و كسى كه مرا آزار دهد مغضوب خداست و مرادش على ( عليه السلام ) بوده است ! ! ! البته هر انسان عاقلى با مختصر تأمل مىفهمد كه اين حديث از جعليات امويهاست و هيچ تناسبى با شأن على ( عليه السلام ) و زهرا ( عليها السلام ) ندارد چنان كه برخى از علماى بزرگ عامه نيز به اين معنى اعتراف دارند .
چنانچه ابن ابى الحديد معتزلى از شيخ و استاد خودش ابو جعفر محمد بن عبد الله اسكافى بغدادى در اين باره بيانى دارد و مىگويد : معاويه بن ابى سفيان جمعى از صحابه و تابعين را معين نموده بود كه در باره على ( عليه السلام ) اخبار قبيح جعل بنمايند و آن حضرت را مورد طعن و مذمت قرار دهند تا مردم از آن بزرگوار بيزارى جويند . از جمله آنها ابو هريره و عمرو بن عاص و مغيرة بن شعبه و از تابعين عروة بن زبير و . . . و به بعضى از اخبار مجعول اشاره نموده تا مىرسد به نام ابو هريره گويد : ابو هريره كسى است كه روايت نموده حديثى را كه معناى آن اين

389