( 1 ) مرحوم سيد بن طاوس سپس مىگويد : جلد دوم سنن ابن ماجه قزوينى را كه تاريخ كتابت آن سنهء 300 هجرى يعنى زمان مؤلف است به دست آورديم در كتاب نامبرده روايات بسيارى در باره ملاحم ( پيشگوئيها ) از جمله هفت حديث در باب « ظهور مهدى » با سلسله سند نقل كرده است كه وى از فرزندان فاطمه است و زمين را پر از عدل مىكند چنان كه پر از ظلم شده باشد . ( 2 ) و همچنين مرحوم سيد مىگويد : كتابى ديگر به نام « المقتص على محدث الأعوام لنبأ ملاحم عابر الأيام » تلخيص ابو الحسين احمد بن جعفر بن محمد منارى به دست آوردم كه در زمان مؤلفش نوشته شده در آخر آن نسخه نوشته بود : « در سنه 330 از تأليف آن فراغت حاصل شد » در آن كتاب هيجده روايت با سند از پيغمبر در بارهء قيام و ظهور حتمى مهدى ( عليه السلام ) و اوصاف آن حضرت و اين كه او از اولاد فاطمه زهرا ( عليها السلام ) دختر پيغمبر است و زمين را پر از عدل مىكند ، نقل كرده است . ( 3 ) سپس مرحوم سيد چهل حديثى را كه حافظ ابو نعيم اصفهانى در توصيف مهدى موعود جمع آورى نموده ، آورده آنگاه فرموده است : احاديث راجع به مهدى كه دانشمندان اهل تسنن روايت كرده‌اند يك صد و پنجاه و شش حديث است و آنچه شيعه در اين باره نقل كرده‌اند بايد در چندين جلد تدوين شود .
محمد بن طلحه شافعى حديث :
« اسمه اسمى و اسم ابيه اسم ابى » را از صحيح ابو داود نقل مىكند و سپس مىگويد : « اگر گفته شود اسم پدر مهدى ( ع ) با نام پدر پيغمبر تطبيق نمىكند ؟ سپس با دو مقدمه جواب داده و مىگويد :
اول اين كه در ميان عرب لفظ « اب » به جاى « جد » استعمال مىشود مثل اين كه خداوند در قرآن مىفرمايد : * ( مِلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْراهِيمَ ) * و از زبان يوسف حكايت مىكند كه گفت : * ( وَاتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبائِي إِبْراهِيمَ ) * و در حديث است كه شب معراج .
جبرئيل به پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلَّم گفت : اين پدر تو ابراهيم است .
دوم اين كه كلمه « اسم » به كنيه و صفت هم اطلاق مىشود چنان كه بخارى و

354