در دنبال آن از ابن عباس روايت كرده كه در پاسخ مردمى كه راجع به على ( عليه السلام ) گفتگو مىكردند گفت : در باره مردى سخن مىگوئيد كه صداى پاى جبرئيل را از بام خانه اش مىشنيد [1] .
باز ابن سعد در طبقات به سند خود از « ابى غطفان » روايت كرده كه گفت : از ابن عباس پرسيدم : رسول خدا در دم جان دادن سرش بر سينه چه كسى بود ؟
گفت : به سينهء على تكيه داشت ، گفتم : آخر عايشه به من گفت : رسول خدا سر در سينه من داشت و جان بداد ابن عباس گفت : آيا تو عقل دارى ؟ به خدا سوگند رسول خدا از دنيا رفت در حالى كه به سينهء على تكيه داشت و او بود كه وى را غسل داد و پدرم و برادرم فضل به او كمك مىكردند و اساسا نگذاشتند كسى داخل حجره شود چون على ( عليه السلام ) فرمود : رسول خدا دستور داد در خلوت غسل داده شود [2] .
محب طبرى در « رياض النضرة » [3] از حسين بن على از پدرش از جدش و متقى در « كنز العمال » [4] و مناوى در « كنوز الحقائق » [5] رواياتى آورده‌اند در اين كه رسول خدا وصيت فرمود تنها على ( عليه السلام ) او را غسل دهد و اين كه فرشتگان او را در اين كار كمك خواهند كرد .
متقى در « كنز العمال » از ابن عباس روايت كرده كه گفت : من از عمر بن خطاب شنيدم مىگفت : زنهار پشت سر على ( عليه السلام ) حرف نزنيد زيرا من از رسول خدا در باره او چيزهائى شنيده‌ام كه اگر يكى از آنها را در باره آل خطاب فرموده بود از تمامى نعمتهاى فريبنده دنيا محبوبترش مىدانستم روزى من و

[1] محب طبرى ، رياض النضرة ، ص 219 .
[2] ابن سعد ، طبقات ، ج 2 ، ص 51 .
[3] رياض النضرة ، ج 2 ، ص 178 .
[4] متقى ، كنز العمال ، ج 4 ، ص 54 .
[5] مناوى ، كنوز الحقائق ، ص 188 .

327