فخر رازى در تفسير كبير خود در ذيل آيه * ( قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ ) * . . . » بعد از نقل روايت فوق از زمخشرى مىگويد : پس ثابت شد كه اين چهار نفر خويشاوندان رسول خدا هستند و وقتى اين معنى ثابت شد ، واجب مىشود كه اين چهار نفر را مخصوص به مزيت و عظمت بدانيم .
فخر رازى مىافزايد : دلائل مختلفى بر اين مسأله دلالت دارد :
اولا - در روايات قبل گذشت كه آل محمد صلى الله عليه و آله و سلَّم كسانى هستند كه برگشت امرشان به او است ، پس كسانى كه ارتباطشان محكمتر و كاملتر باشد ، « آل » محسوب مىشوند و شك نيست كه فاطمه و على و حسن و حسين محكمترين پيوند را با رسول خدا داشتند و اين از مسلمات و مستفاد از احاديث متواتر است ، بنا بر اين لازم است كه آنها را « آل پيامبر » بدانيم .
ثانيا - شك نيست كه پيامبر فاطمه را دوست مىداشت و در باره او فرمود :
« فاطمة بضعة منّى يؤذينى ما يؤذيها » : ( فاطمه پارهء تن من است آنچه او را آزار دهد مرا آزار داده است ) ! و با احاديث متواتر از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم ثابت شده كه او على و حسن و حسين را دوست مىداشت و هنگامى كه اين معنى ثابت شود محبت آنها بر تمام امت واجب است چون خداوند فرموده :
* ( وَاتَّبِعُوه لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ) * : ( از او پيروى كنيد تا هدايت شويد ) .
و نيز فرموده : « * ( فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخالِفُونَ عَنْ أَمْرِه ) * : ( كسانى كه فرمان او را مخالفت مىكنند از عذاب الهى بترسند ) . و نيز فرموده : * ( قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ الله فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ الله ) * : ( بگو اگر خدا را دوست مىداريد از من پيروى كنيد تا خدا شما را دوست دارد ) و نيز فرموده : * ( لَقَدْ كانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ الله أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ ) * : ( براى شما در زندگى رسول خدا ، سرمشق نيكوئى بود ) .
ثالثا - دعا براى « آل » افتخار بزرگى است و لذا اين دعا ، خاتمه تشهد در نماز قرار داده شده :

270