پرسيدند كه يا رسول الله من قرابتك الَّذين وجبت مودّتهم ؟ قال : علىّ و فاطمة و ابناهما ( عليهم السلام ) » . ( اى رسول خدا خويشاوندان تو كه مودت آنها بر ما واجب است چه كسانى هستند ؟ فرمود : على ، فاطمه و دو فرزندان آن دو ، اين سخن را سه بار تكرار فرمود [1] . ( 1 ) همين روايت را ثعلبى نيز در تفسير خود در تفسير آيه فوق به همين الفاظ و معانى آورده است [2] . ( 2 ) بخارى در صحيحش در ذيل آيهء : * ( قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْه أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى ) * به سند خود از « طاوس » از « ابن عباس » روايت كرده كه گفت : از آيه :
* ( قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ . . . ) * سؤال شد سعيد بن جبير گفت : منظور از « قربى » آل محمد صلى الله عليه و آله و سلَّم است [3] .
سيوطى در درّ منثور در تفسير آيه مورد بحث از « ابن منذر » و ابن ابى حاتم و طبرانى و ابن مردويه از طريق « سعيد بن جبير » از ابن عباس روايت كرده كه چون آيه نازل شد ، مردم از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم پرسيدند خويشاوندان تو كه مودتشان بر ما واجب شده ، كيانند ؟ فرمود : على ، فاطمه و حسن و حسين و فرزندان آن دو . و همين مضمون را « محب طبرى » در « ذخائر العقبى » [4] . و هيثمى در « مجمع الزوائد » [5] و ابن حجر در صواعق [6] و شبلنجى در « نور الابصار » [7] روايت كرده‌اند .

[1] احمد بن حنبل ، بنا به نقل ذخائر العقبى ، ص 25 - ابن مغازلى ، المناقب ، ص 309 - قرطبى ، ذيل آيه مورد بحث ، ج 8 ، ص 43 ، 58 .
[2] احقاق الحق ، بنقل از او ، ج 9 ، ص 92 .
[3] بخارى ، صحيح ، ج 6 ، ص 37 .
[4] ذخائر العقبى ، ص 25 .
[5] هيثمى ، مجمع الزوائد ، ج 7 ، ص 103 .
[6] صواعق محرقة ، ج 7 ص 101 .
[7] شبلنجى ، نور الابصار ، ص 101 .

269