بسيار نگاه مىكرد ، گفتم : پدر جان تو را مىبينم كه به صورت على بسيار مىنگرى ؟
گفت : دخترك ! از پيغمبر خدا شنيدم كه فرمود : « نگاه به چهره على عبادت است » [1] .
ابن حجر از عايشه روايت مىكند كه پيغمبر گفت : « بهترين برادران من على است و بهترين عموهاى من حمزه است و ياد على و سخن از او عبادت است » [2] .
بالاخره علما و محدثين اهل سنت در اين باره روايات زيادى نقل كرده‌اند كه ما به خاطر اختصار تنها روايت تاريخ بغداد را در اينجا مىآوريم ، وى به سند خود از « عايشه » روايت كرده كه گفت : از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم شنيدم كه به على ( عليه السلام ) فرمود :
« حسبك ما لمحبّك حسرة عند موته و لا وحشة في قبره و لا فزع يوم القيامة » [3] . همين تو را بس است كه دوستدارت در دم مرگ ، از مردن حسرتى ، و در قبرش وحشتى و در قيامت فزعى ندارد .
دوستى با على ( عليه السلام ) حسنه اى است كه سيئات را محو مىكند : ديلمى در « كنوز الحقائق » روايت مىكند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم فرمود :
« حبّ علىّ حسنة لا تضرّ معها سيّئة » محبت على ( عليه السلام ) حسنه اى است كه با داشتن آن هيچ گناهى ضرر نمىرساند [4] .
باز ديلمى در همان كتاب نقل كرده كه رسول خدا فرمود : دوستى على ( عليه السلام ) گناهان را مىخورد آن چنان كه آتش هيزم را « حبّ علىّ بن ابى طالب يأكل السّيئات كما تأكل النّار الحطب » [5] .

[1] محب طبرى ، رياض النضرة ، ج 2 ، ص 219 .
[2] ابن حجر ، الصواعق المحرقة ، ص 74 .
[3] خطيب ، تاريخ بغداد ، ج 4 ، ص 102 .
[4] ديلمى ، كنوز الحقائق ، ص 62 .
[5] ديلمى ، كنوز الحقائق ، ص 63 - تاريخ بغداد ، ج 4 ، ص 195 .

200