من از او راضى هستم و كسى كه من از او راضى باشم ، خدا از او راضى مىباشد و كسى كه فاطمه بر او غضب نمايد ، من بر او غضبناك مىباشم و بر هر كس من غضبناك باشم ، خداوند بر او غضبناك است واى بر آن كسى كه به فاطمه ظلم كند و واى بر كسى كه بر شوهرش على ( عليه السلام ) ظلم كند ، واى بر كسى كه بر ذريه و شيعيان على و فاطمه ظلم كند ! ) .
غصب فدك فاطمه ( عليها السلام ) ( 1 ) در حديثى كه از منابع اهل تسنن از « ابو سعيد خدرى » صحابه معروف پيامبر صلى الله عليه و آله و سلَّم نقل شده ، آمده است كه :
« لمّا نزل قوله تعالى * ( وَآتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّه ) * اعطى رسول الله فاطمة فدكا » ( هنگامى كه آيهء * ( وَآتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّه ) * نازل شد ، پيامبر صلى الله عليه و آله و سلَّم فاطمه را صدا زد و فدك را به او بخشيد [1] .
اين حديث را « ابو يعلى » و « ابن ابى حاتم » و « ابن مردويه » و « طبرانى » از « ابو سعيد » نقل كرده‌اند [2] .
در تفسير « الدر المنثور » از ابن عباس نقل شده هنگامى كه آيهء * ( وَآتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّه ) * نازل شد پيامبر فدك را به فاطمه بخشيد :
« اقطع رسول الله فاطمة فدكا » .
سيوطى پس از نقل روايت گفته اين روايت را « ابن مردويه » از « ابن عباس » آورده [3] و ذهبى در ميزان الاعتدال حديث را صحيح دانسته است [4] . و متقى در كنز العمال [5] و به گفته وى حاكم در تاريخش و ابن النجار اين حديث را آورده اند

[1] فدك زمينى آباد و محصول خيزى در نزديكى خيبر بود و از مدينه 140 كيلومتر فاصله داشت و بعد از خيبر ، نقطه اتكاء يهوديان در حجاز به شمار مىرفت ( مراصد الإطلاع ، ماده فدك ) .
[2] ذهبى ، ميزان الاعتدال ، ج 2 ، ص 228 - سيوطى ، در المنثور ، ذيل آيه « * ( وَآتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّه » اسراء ، آيه 26 .
[3] سيوطى ، ذيل همين آيه در المنثور ، ج 4 ، ص 177 .
[4] ذهبى ، ميزان الاعتدال ، ج 2 ، ص 228 .
[5] متقى ، كنز العمال ، ج 2 ، ص 158 .

391