7 - پيامبر اكرم از صلح امام حسن ( عليه السلام ) خبر داده بود . ( 1 ) در كتابهاى صحاح روايت كرده‌اند و حميدى در كتاب « الجمع بين - الصحيحين » از مسند « ابى بكرة بقيع بن الحرث » روايت كرده كه گفت : رسول خدا را بالاى منبر ديدم حسن بن على ( عليه السلام ) در كنارش بود پيامبر گاهى به مردم و گاهى به حسن ( عليه السلام ) نگاه مىكرد و مىفرمود :
« انّ ابنى هذا سيّد و لعلّ الله ان يصلح به بين فئتين عظيمتين من المسلمين » . ( اين فرزند من آقاست شايد خداوند به وسيله او ميان دو دستهء بزرگ از مسلمانان صلح برقرار نمايد ) [1] .
در اين روايت پيامبر ، صلح امام حسن ( عليه السلام ) را به خدا نسبت داده و اين خداوند بود كه به وسيله امام حسن ( عليه السلام ) ميان دو دسته بزرگ از مسلمانان صلح برقرار نمود بنا بر اين هر كس به امام حسن به خاطر اين صلح عيب بگيرد در حقيقت به خدا عيب گرفته است .
سپس اين حديث در مقام مدح امام حسن ( عليه السلام ) است به خاطر صلحى كه در آينده ميان مسلمانان برقرار خواهد كرد و لذا پيامبر با لفظ « ابنى » پسرم و جمله « انه سيد » او آقاست و غير اينها كه معنى حديث اقتضا مىكند .
رفتارى كه امت با امام حسين ( ع ) كردند ( 2 ) در بارهء امام حسين ( عليه السلام ) روايت كرده‌اند كه آن حضرت روز عاشورا مظلومانه كشته شد و با كشته شدن او حرمت اسلام و مسلمين شكسته گرديد و احترام پيامبر و دين از بين رفت و اين كه امام حسين ( عليه السلام ) نزد خدا و رسولش

[1] بخارى ، صحيح ، كتاب الصلح ، ج 3 ، ص 170 - نسائى ، صحيح ، ج 1 ، ص 208 - ابو داود سجستانى ، صحيح ، ج 29 ص 173 - ترمذى ، صحيح ، ج 2 ، ص 206 - احمد بن حنبل ، مسند ، ج 5 ، ص 44 - مغازلى ، المناقب ، ص 373 - محب طبرى ، ذخائر العقبى ، ص 125 .

368