« اللَّهمّ صلّ على محمّد و على آل محمّد و ارحم محمّدا و آل محمّد » و چنين تعظيم و احترامى در حق غير آل محمد ديده نشده است ، بنا بر اين همه اين دلائل نشان مىدهد كه محبت آل محمد واجب است .
سرانجام فخر رازى سخنان خود را در اين باره با اشعار معروف شافعى پايان مىدهد :
< شعر > يا راكبا قف بالمحصب من منى و اهتف بساكن خيفها و النّاهض سحرا اذا فاض الحجيج الى منى فيضا كما نظم الفرات الفائض ان كان رفضا حبّ آل محمّد فليشهد الثّقلان انّى رافض ! !
< / شعر > ( اى سوارى كه عازم حج هستى ، در آنجا كه در نزديكى منى ريگ براى رمى جمرات جمع مىكنند و مركز بزرگ اجتماع زائران خانه خداست ، بايست و فرياد بزن به تمام كسانى كه در مسجد خيف مشغول عبادتند و يا در حال حركت مىباشند .
فرياد بزن به هنگام سحر كه حاجيان از مشعر به سوى منى كوچ مىكنند و همچون نهرى عظيم و خروشان وارد سرزمين منى مىشوند .
آرى فرياد بزن و بگو : اگر محبت آل محمد صلى الله عليه و آله و سلَّم رفض و ترك دين خداست ، همهء جن و انس شهادت دهند كه من رافضى هستم ) [1] .
حديث ثقلين ( 1 ) پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلَّم در آخرين روزهاى زندگى خويش با وصيت واضح و دلائل محكم ، روشن نمود كه جانشين و قائم مقام وى بعد از وفاتش چه كسى بايد باشد ، به طورى كه براى كسى در مخالفت او عذرى باقى نگذاشت . و در اين رابطه احمد بن حنبل در مسندش به سند خود از « ابو سعيد خدرى » روايت كرده كه گفت :

[1] تفسير كبير فخر رازى ، ج 27 ، ص 166 .

271