( 1 ) ابن مغازلى در كتاب « المناقب » از چند طريق به سند خود از « حذيفة بن - يمان » روايت كرده كه گفت : پيامبر ميان مهاجرين برادرى انداخت و هر كسى را با همتاى خود برادر نمود دست على بن ابى طالب را گرفت و گفت : اين هم برادر من است حذيفه گفت : پس پيغمبر سرور پيامبران و امام متقيان و رسول رب العالمين است او را مثل و مانندى نيست على هم برادر اوست [1] .
سندى بزرگ بر فضيلت اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلَّم ( 2 ) از جمله رواياتى كه در فضيلت اهل بيت پيامبر وارد شده ، روايتى است كه ثعلبى آن را در تفسيرش از چند طريق با سندهاى مختلف در تفسير سورهء « * ( هَلْ أَتى عَلَى الإِنْسانِ حِينٌ مِنَ الدَّهْرِ ) * از جمله از « ابن عباس » نقل كرده كه گفت :
حسن و حسين ( عليهما السلام ) بيمار شدند ، پيامبر با جمعى از ياران خود از جمله ابو بكر و عمر به عيادتشان آمدند و به على ( عليه السلام ) گفتند : اى ابو الحسن ! خوب بود نذرى براى شفاى فرزندان خود مىكردى ، على ( عليه السلام ) و فاطمه ( س ) و فضّه ( كه كنيز آنها بود ) نذر كردند كه اگر آنها شفا يابند سه روز روزه بگيرند ( طبق بعضى از روايات حسن و حسين ( عليه السلام ) نيز گفتند ما هم نذر مىكنيم روزه بگيريم ) چيزى نگذشت كه هر دو شفا يافتند ، در حالى كه از نظر مواد غذائى دست خالى بودند على ( عليه السلام ) بناچار نزد « شمعون بن حارث خيبرى » يهودى رفت و از او سه ساع جو قرض كرد و آن را به خانه آورد و در حديث « مزنى » از « مهران باهلى » است كه : على ( عليه السلام ) از همسايه اش كه مرد يهودى به نام شمعون بود ، مقدارى پشم گرفت تا بريسد و در عوض سه صاع ( سه من ) جو بگيرد فاطمه يك سوم آن پشم را ريست و يك ثلث جو را هم دستاس كرده با خمير آن پنج قرص نان پخت براى هر نفرى يك قرص . على ( عليه السلام ) هم در مسجد با رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم نماز را خواند و بعد از نماز به خانه آمد ، همين كه سفره را آوردند و على دست برد تا اولين

[1] ابن مغازلى ، المناقب ، ص 39 .

258