هر كس على را اذيّت كند پيامبر را اذيّت كرده است ( 1 ) احمد بن حنبل در مسند خود و شافعى ابن مغازلى در كتاب « المناقب » از چند طريق روايت كرده‌اند كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلَّم فرمود :
« يا ايّها النّاس من آذى عليا فقد آذانى » ( اى مردم هر كس على را اذيت كند مرا اذيت كرده است ) .
ابن مغازلى به روايت از پيامبر افزوده است :
« يا ايّها النّاس من آذى عليّا بعث يوم القيامة يهوديا او نصرانيا » ( اى مردم ! هر كس على را اذيت كند ، روز قيامت يهودى يا مسيحى برانگيخته مىشود ) .
پس جابر بن عبد الله انصارى گفت : اى رسول خدا اگر چه شهادت دهند بر وحدانيت خدا و اين كه تو رسول خدائى ؟ ! پيامبر فرمود : اين كلمه اى است كه بهانه مىآورند بر اين كه خون آنها ريخته نشود و اموالشان اخذ نگردد و با ذلت به دست خود جزيه ندهند [1] . ( 2 ) « هيثمى » در كتاب « مجمع الزوائد » به سند خود از « ابو رافع » نقل كرد كه رسول خدا لشكرى به سركردگى على ( عليه السلام ) به جانب يمن گسيل داشت ، مردى از قبيله اسلم كه نامش « عمرو بن شاس اسلمى » بود در لشكر آن جناب بود و اين مرد وقتى از جنگ بر گشت شروع كرد به بدگوئى على ( عليه السلام ) رسول خدا فرستاد تا او را آوردند فرمود : اى عمرو از بدگوئى على ساكت باش ، آيا در اين سفر از او جورى در حكم ، و يا ظلمى در تقسيم غنيمت ديده اى . عمرو گفت : خود و خدا هرگز ! فرمود : پس اين حرفها كه از تو به من رسيده چيست ؟ گفت : من در دشمنى على از خود اختيارى ندارم و نمىتوانم دشمنش نداشته باشم .
پيامبر فرمود :
« يا عمرو اما و الله لقد آذيتنى » : اى عمرو به خدا قسم كه تو مرا اذيت كردى هر كه او را دشمن بدارد مرا دشمن داشته و هر كه مرا دشمن بدارد خدا را دشمن داشته است [2] .

[1] احمد بن حنبل ، مسند ، ج 3 ، ص 483 - ابن مغازلى ، المناقب ، ص 52 .
[2] هيثمى ، مجمع الزوائد ، ج 9 ، ص 129 - مسند احمد ج 3 ، ص 483 .

201