آيه : * ( وَاتَّقُوا فِتْنَةً . . . ) * نازل شد و من آن را نزد تو ، به امانت مىگذارم ، آنچه من مىگويم آن را حفظ كن و از من به ديگران نقل نما كه :
« من ظلم عليا مجلسى هذا كمن جحد نبوّتى و نبوّة من كان قبلى » .
( هر كس به على ( عليه السلام ) در نشستن همين محل من ، ظلم كند ، مثل كسى است كه نبوت مرا و تمام پيامبران را انكار كرده است ) .
راوى به او گفت : اى ابو عبد الرحمن آيا واقعا اين جمله را از پيامبر شنيدى ؟ ! گفت : آرى . گفت : گفتم : پس چگونه از طرف ظالمان قبول پست و مقام كردى ؟ ! جواب داد : به همان جهت عقوبت عمل خود را به خود وارد آوردم و اين به جهت آن بود كه من از امام خود اذن نگرفتم ، چنانچه جندب و عمار و سلمان گرفتند ، و من از خداوند طلب آمرزش مىكنم .
ليلة المبيت و خفتن على ( ع ) در جايگاه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلَّم ( 1 ) احمد بن حنبل در مسند خود در حديث مفصلى كه آن را از عمر بن ميمون نقل كرده است و اين حديث مشتمل بر ده منقبت و فضيلت براى على بن ابى طالب است كه به آنها پيامبر اكرم شهادت داده است ، از جمله در تفسير آيه : * ( وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَه ابْتِغاءَ مَرْضاتِ الله وَالله رَؤُفٌ بِالْعِبادِ ) * [1] . ( بعضى از مردم جان خود را در برابر خشنودى خدا مىفروشند و خداوند نسبت به بندگانش مهربان است ) گفت : على نفس خود را فروخت ، لباس رسول خدا را پوشيد سپس در جايگاه او خوابيد . گفت : مشركان تا صبح مراقب بستر بودند به خيال اين كه رسول خدا در آن است .
در روايت است كه بر سر على ( عليه السلام ) مثل پيامبر سنگ ريخته مىشد و او از شدت درد به خود مىپيچيد ، و سرش را با لباس پيچيده بود و بيرون نمىآورد

[1] سوره بقره آيه ، 207 .

125