الأديان ، و جاعل من ذرّيّته اثني عشر عظيما ، و جاعل ذرّيّته عدد نجوم السماء .
أقول : هذا نصّ من الله على الأئمّة الاثني عشر و تقريره كما مرّ أنّه لا خلاف بين العلماء كافّة أنّ الأئمّة الاثني عشر ادّعوا الإمامة لأنفسهم و ادّعاها لهم شيعتهم في زمانهم و بعده ، و كونهم مع ذلك عظماء عند الله صريح في صحّة دعواهم و هو المطلوب .
باز هم در كتاب طرائف سيد ابن طاوس به نقل از كتاب تفسير السدى ( كه صاحب اين كتاب تفسير ، يكى از قدما مفسرين است و ديگران او را موثق مىدانند ) چنين نقل شده است : وقتى كه سارا از هاجر بدش آمد ، خداوند به ابراهيم عليه السلام وحى فرمود كه : هاجر را بردار با فرزندش به خانه تهامى من ( يعنى مكه ) ببر . زيرا من فرزندان اسماعيل را در روى زمين پراكنده خواهم ساخت و آنها را دشمن كسانى خواهم نمود كه به من كافر مىشوند . بعضى از فرزندان اسماعيل را پيامبر بزرگ خواهم نمود كه دينهايى را براى مردم روى زمين بيان كنند و از نسل او دوازده مرد بزرگى براى امامت تعيين خواهم نمود و ذريه او را به تعداد ستارگان آسمان خواهم نمود .
مؤلف مىگويد : اين حديث صراحتا دلالت به امامت 12 معصوم دارد و تقرير آن اين است كه همه علما با هم اتفاق دارند كه ائمه در زمان حيات خود امامت را براى خود مدعى شدند و شيعيان هم آنها را امام دانستند . با وجود اين ادعا ، بزرگ بودن آنها در نزد خداوند دلالت صريح بر صحت ادعاى آنها دارد .
زيرا اگر آنها در ادعاى خود محق نبودند خداوند آنها را با عظمت معرفى نمىكرد .
29 - و في الكتاب المذكور من روايات رجال المذاهب الأربعة كما رواه عندهم صدر الأئمّة أخطب خوارزم موفّق بن أحمد المكَّيّ في كتابه قال : حدّثنا فخر القضاة نجم الدين أبو منصور محمّد بن الحسين بن محمّد البغداديّ فيما كتب

610