أقول : في هذين الحديثين من الدلالة على ثبوت إمامة عليّ و أنّه امير المؤمنين و أفضل الناس بل أفضل الخلق بعد محمّد حتّى الملائكة ما هو أوضح من أن يبيّن ، و دلالة ذلك على أصل المطلوب واضحة أيضا .
باز هم جماعتى از علماء از ثعلبى نقل كرده‌اند كه او در تفسير سخن خداوند كه فرموده : بعضى از مردم هستند كه نفس خود را براى بدست آوردن مرضات خداوند مىفروشند ، گفته : وقتى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله اراده هجرت از مكه به مدينه كرد ، على عليه السلام را در مكه گذاشت تا وامهاى او را ادا كند و امانتهايى را كه در نزدش بود به صاحبانش بدهد و همان شب هجرت كه مشركين دور خانه محمد صلى الله عليه و آله را محاصره كرده بودند على عليه السلام را در رختخواب خود خواباند . تا اين كه خداوند به جبرئيل و ميكائيل وحى كرد كه : من شما را با هم برادر كردم و عمر يكى از شما را بيشتر از عمر ديگرى نمودم . كداميك از شما حاضر به فداكارى هستيد و عمر زياد را براى برادر خود مىخواهيد ؟ آنها هر دو عمر زياد را اختيار كردند .
بعد خداوند بر آنها فرمود : شما هيچ كدامتان مانند على بنده من نمىتوانيد باشيد كه من در ميان او و محمد برادرى انداختم و على خود را فداى برادرش كرده و در رختخواب او خوابيده است و از زندگى خود در راه محمد گذشته است ، هر دو شما به زمين برويد او را از دشمنانش حفظ كنيد . جبرئيل و ميكائيل هر دو به خانه محمد صلى الله عليه و آله نازل شدند ، جبرئيل در بالاى سر على نشست و ميكائيل در پائين پاهاش . بعد هم جبرئيل گفت : مبارك باد براى تو اى فرزند ابو طالب ، كه خداوند بوسيله تو بر ملائكه‌هاى آسمان مباهات مىكند . بعد هم خداوند در راه مدينه اين آيه را به پيامبرش صلى الله عليه و آله وحى فرمود : ( * ( وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَه ابْتِغاءَ مَرْضاتِ الله ) * ) .
ابو حامد غزالى هم اين حديث را در كتاب احياء علوم الدين در جلد هفتم در بحث ايثار نفس ، نقل كرده است .

603