خداوند در باره على عليه السلام با من عهدى بست . گفتم : اى خداوند من ، آن عهدها را برايم روشن كن . خداوند فرمود : اى محمد ، بشنو . بدرستى كه على امام اولياى من است و نور كسانى است كه به من اطاعت مىكنند . او كلمه اى است كه من براى متقين آن را لازم كرده‌ام . هر كس على را دوست بدارد مرا دوست داشته است و هر كس على را دشمن بدارد دشمن من است . هر كس به على اطاعت كند به من اطاعت كرده . پس تو اين مژده را به على بده .
من عرض كردم : خداوندا ، من اين مژده را به على دادم و او گفت : من بنده خدا هستم و دريد قدرت او مىباشم . اگر مرا عذاب كند به من ستم نكرده بلكه بواسطه گناهانم مرا عذاب داده است و اگر وعده خود را در بارهء من تمام كند ، خداوند بر من اولىتر است . بعد هم من براى على دعا كردم و گفتم : خداوندا ، قلب او را جلالت بده و ايمان را بهار او قرار بده . خداوند فرمود : من در خواستهاى تو را در باره على اجابت كردم ، منتها او دچار بلايى خواهد شد كه هيچ كدام از انبيا و اولياى من دچار آن بلا نشده‌اند . محمد صلى الله عليه و آله مىفرمايد : من عرض كردم : خداوندا ، برادر و دوست من دچار خواهد شد ؟ خطاب آمد : بلى .
چون علم من در مورد اين بلا سبقت داشته قابل تغيير نيست .
ابو نعيم حافظ ، اين حديث را در كتاب حليه الاولياء از ابو برزه اسلمى نقل كرده است .
20 - ثمّ رواه [ أبو نعيم الحافظ في حلية الأولياء ] بإسناد آخر بلفظ آخر عن أنس بن مالك عن رسول الله صلى الله عليه و آله قال : إنّ ربّ العالمين عهد إليّ في عليّ عهدا أنّه راية الهدى ، و منار الإيمان ، و إمام أوليائي ، و نور جميع من أطاعني .
ابو نعيم حافظ در كتاب حليه الاولياء با سلسله سند و لفظ ديگرى از انس بن مالك از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل كرده كه حضرت فرمود : خداوند همه جهانيان ،

599