أسأل إسرافيل ، فارتفع جبرئيل فسأله ، فقال : حتّى اناجي ربّ العزّة ، فأوحى الله إلى إسرافيل : قل لجبرئيل يقرأ على محمّد السلام و يقول له : أنت منّي حيث شئت ، أنا و عليّ منك حيث أنت منّي ، و محبّو عليّ منه حيث عليّ منك .
أقول : قوله « و عليّ منك حيث أنت منّي » يستلزم المطلوب لما لا يخفى ، و يدلّ على صحّة الدعوى السابقة لما سلف بيانه لاستحالة الجهل بالحال المستقبل على الله تعالى .
باز هم كراجكى در جلد چهارم كنز الفوائد خود از شيخ فقيه ابو الحسن محمد بن احمد بن حسن بن شاذان قمى از كتابش ايضاح دقائق النواصب كه از طريق اهل سنت روايت كرده در سال 412 ه - در مكه از سهل بن احمد بن عبد الله از محمد بن جرير از حسن بن ابراهيم بغدادى از محمد بن يعقوب ( امام پيشواى اهل سنت ) از احمد بن يحيى از عبد الرحمن بن مهدى از ابن عباس ، نقل كرده كه گفته :
مردى به خدمت حضرت رسول صلى الله عليه و آله آمد و از حضرت پرسيد : آيا حب على ابن ابى طالب برايم نافع است ؟ حضرت فرمود : باش تا از جبرئيل سؤال كنم . از جبرئيل پرسيد . جبرئيل گفت : بگذار از اسرافيل بپرسم . جبرئيل به آسمان رفت و از اسرافيل پرسيد . او گفت : صبر كن تا از خداوند صاحب عزت بپرسم . در آن هنگام خداوند به اسرافيل وحى فرمود كه : به جبرئيل بگو از قول من به محمد سلام برساند و برايش بگويد : تو از من همان طورى هستى كه من خواسته‌ام . من با على همان طور هستم كه تو با منى و دوست داران على در نزد من و تو مانند خود على محبوب هستند .
مؤلف مىگويد : اين جمله على عليه السلام نسبت به تو مانند تو نسبت به من مىباشد مستلزم همان مطلوب ماست ( يعنى مقام ولايت على ) و دلالت واضح بر صحت ادعاى گذشته ما دارد . چون خداوند به آينده همه آگاه مىباشد ، لذا اگر ادعاى

592