با آن تازيانه به روى كوهها بكوبند ، همه آن كوهها از شدت حرارت آن تازيانه متلاشى شده تبديل به خاكستر مىشوند . بعد از اين عمل على عليه السلام را جستجو مىكنند تا در پيشگاه خداوند خصومت خود را با نفر چهارم آغاز كند و همه آن سه نفر را در تابوت آتشين مىگذراند و در تابوت را مىبندند ، نه كسى مىتواند آنها را از داخل تابوت ببيند و نه آنها كسى را ببينند .
بعد هم كسانى كه پيرو آن سه نفر بودند و از راه آنها تبعيت كرده بودند ، مىگويند : خداوندا ، آن كسانى را كه ما را گمراه كردند به ما نشان بده تا آنها را در زير قدمهاى خود بياندازيم تا پست و خوار باشند . خطاب مىآيد : امروز ديگر اين سخنان شما فايده ندارد . چون شما هم ستم كرديد و در عذاب آنان شريك هستيد .
بعد از اين پيروان آنها ، ناله حسرت و ندامت سر مىكنند و مىآيند به طرف حوض كوثر از امير المؤمنين آب مىخواهند ، حضرت به آنها آب نمىدهد . آنها مىگويند : ما را ببخش و به ما آب بده و ما را از اين عذاب خلاص كن . پس بر آنها گفته مىشود : ( پس وقتى كه ظالمان مقام او را مشاهده مىكنند سياه شد روى آنها و اين همان كسى است كه شما با او دشمنى مىكرديد و عليه او ادعاى خلافت نموديد . تشنه برگرديد . چون نوشيدنى شما آن آبهاى داغ جهنم مىباشد و شفاعت شفاعتكنندگان هم در بارهء شما نفعى ندارد ) .

573