حضرت حق فرموده : سوگند به عزت و جلالم ، وقتى كه من مىخواهم به بنده اى رحم كنم او را از دنيا نمىبرم مگر اين كه تمامى گناهان او را مىبخشم . يعنى يا او را بيمار مىكنم و يا او را مبتلا به خوف از دنيا مىكنم و در اثر صبر در مقابل رنجها ، گناهانش را مىبخشم . اگر باز هم گناهى برايش باقى ماند ، جان كندن را برايش سخت مىگيرم تا بقيّهء گناهانش هم پاك شود . سوگند به عزت و جلالم ، وقتى كه مىخواهم بنده اى را عذاب بدهم او را از دنيا نمىبرم و به وى سلامتى و وسعت رزق و ايمنى مىدهم تا همه اعمال خويش را با گناهان از بين ببرد و اگر چيزى از آن حسنات باقى بماند ، مرگ را به وى آسان مىكنم تا در آن دنيا حجتى نداشته باشد .
17 - و عن محمّد بن يحيى عن أحمد بن محمّد عن عليّ بن الحكم عن معاوية ابن وهب عن أبي عبد الله عليه السلام قال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله : قال الله تعالى : ما من عبد اريد أن ادخله الجنّة إلَّا ابتليته في جسده ، فإن كان ذلك كفّارة لذنوبه و إلَّا شددت عليه عند موته حتّى يأتي و لا ذنب له . و ما من عبد اريد أن ادخله النار إلَّا صححت له جسمه ، فإن كان ذلك تماما لطلبته عندي و إلَّا أمنت خوفه من سلطانه ، فإن كان ذلك تماما لطلبته عندي و إلَّا وسعت عليه في رزقه ، فإن كان ذلك تماما لطلبته عندي و إلَّا هوّنت عليه موته حتّى يأتيني و لا حسنة له ثمّ ادخله النار .
و از محمد بن يحيى از احمد بن محمد از على بن حكم از معاويه بن وهب از ابو عبد الله عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله از خداوند سبحان ، نقل كرده كه حضرت حق فرموده : هر بنده اى را كه مىخواهم به بهشت ببرم ، در اين دنيا بدن او را بيمار مىكنم . اين بيمارى اگر براى كفاره گناهانش كافى باشد چه بهتر ، و گر نه مرگ را برايش سخت مىكنم تا هيچ گناهى نداشته باشد . باز هم هر بنده اى را كه مىخواهم در آخرت داخل آتش جهنم بكنم ، در دنيا جسمش را سالم مىكنم .

248