زمانه يعرّفه الغائب عنه بعد ما عرفه ، و الجاهل بشريعة دينه يعرّفه شريعته و ما يعبد ربّه و يتوصّل به إلى مرضاته .
شهيد ثانى اين حديث را از تفسير عسگرى عليه السلام نقل كرده كه حضرت از على ابن حسين عليه السلام نقل كرده است كه : خداوند به موسى وحى فرمود : مرا در نظر بندگانم دوست بشناسان و كارى بكن كه من هم مخلوقات خودم را دوست بدارم . موسى عرض كرد : خداوندا ، اين كار را چگونه انجام بدهم ؟ خداوند فرمود : نعمتها و احسانهاى مرا براى آنان بيان كن تا مرا دوست بدارند . اگر تو بنده اى را كه از در من روگردان شده به سويم برگردانى و گمراهى را به آستانه‌ام عودت بدهى ، براى تو بيش از يك سال عبادت ثواب دارد ، كه روزهايش را روزه گرفته باشى و شبهايش را نماز شب خوانده باشى .
موسى عرض كرد : خداوندا ، اين بنده كيست ؟ خداوند فرمود : بندهء گنهكار متمرد مىباشد . موسى دوباره عرض كرد : بندهء گمراه كدام است ؟ خداوند فرمود :
كسى كه امام زمان خود را نشناسد و كسى كه جاهل به شريعت و دين او باشد ، با اين كه به آن شريعت معتقد است ولى به خداوندش عبادت نمىكند تا به رضاى او دست يابد .
109 - و روى في كتاب مسكَّن الفؤاد أنّ في أخبار موسى عليه السلام أنّهم قالوا : سل لنا ربّك أمرا إذا نحن فعلناه يرضى به عنّا ، فأوحى الله إليه : قل لهم يرضون عنّي حتّى أرضى عنهم .
شهيد ثانى در كتاب مسكَّن الفؤاد ، روايت كرده كه : قوم بنى اسرائيل به موسى گفتند : از خداوند عملى را بپرس كه اگر ما آن را انجام دهيم ، خداوند از ما راضى مىشود ؟ خطاب آمد : اى موسى ، به آنان بگو كه خداوند مىفرمايد :
شما از من راضى شويد تا من هم از شما راضى شوم .

157