مىخواستم شما را با چيزهايى زينت مىدادم كه وقتى فرعون آنها را ببيند بداند كه از مقدار آن عاجز است ( يعنى با تمام ثروتش نمىتواند آن زينتها را فراهم كند ) . ولى من شما را بيشتر راغبترم ، اين است كه شما را از مال دنيا محروم كرده‌ام . چون من با اولياى خود همين كار را مىكنم و من آنها را از نعمتهاى دنيا مراقبت مىكنم و باز مىدارم . همان طورى كه چوپان گوسفندانش را از هلاكت و خطر دور نگه مىدارد .
من رفتار اولياى خود را كنترل مىكنم ، همان طورى كه چوپان گوسفندانش را از محل لغزش و خطا دور نگه مىدارد . اين كار من به دليل اين نيست كه من آنها را اهميت نمىدهم و يا اين كه آنها در نزد من كوچكند ، بلكه براى اين است كه نصيب خود را از دنيا به طور سالم و كامل بردارند . من اولياء خود را با تواضع و خشوع و خوفى كه در قلب آنها جايگزين شود ، زينت مىدهم تا در اجساد آنها هم آثارشان ظاهر مىگردد . پس شعار و دثار آنها همانهايى است كه درك مىكنند و نجات آنهاست كه بوسيله آن به فوز آخرت نايل مىشوند . و به آنها درجاتى مىدهم كه اميد دارند و مجدى عطا مىكنم كه بوسيله آن به ديگران فخر كنند و سيماى آنها چنان است كه شناخته مىشوند .
اى موسى ، براى آنها فروتنى كن و نسبت به آنان مهربان و نرم باش . قلبت را در برابر آنان ذليل كن و همچنين زبانت را در مقابل آنان نرم و ملايم بساز . بدان كه هر كس ولى مرا بترساند ، خود را براى محاربه با من آماده كرده است و بعد هم در روز قيامت من خونخواه اولياى خودم مىباشم .
90 - قال : و روي أنّ موسى مرّ برجل و هو يبكي ، ثمّ رجع و هو يبكي فقال :
إلهي عبدك يبكي من مخافتك ، فقال : يا موسى ، لو نزل دماغه مع دموع عينيه لم أغفر له و هو يحبّ الدّنيا .

149