بيمارى به وسيلهء بعضى از نورها داده است . جعفر صادق گفت ( روشنائىهائى هست كه اگر از يك بيمار بر يك شخص سالم بتابد ممكن است آن شخص سالم را بيمار كند ) . بايد توجه كرد كه صحبت از هوا يا انتقال ميكروب ( كه در نيمه اول قرن دوم هجرى از آن بىاطلاع بودند ) نيست . بلكه صحبت از روشنائى است آن هم نه تمام روشنائىها بلكه بعضى از انوار كه اگر از شخص بيمار ، به شخص سالم بتابد ممكن است وى را بيمار كند . اين نظريه را علماى زيستشناسى و پزشكى از خرافات مىدانستند چون آنها عقيده داشتند كه عامل انتقال بيمارى از فرد بيمار به يك فرد سالم ، ميكروب است يا ويروس . و قبل از آن كه به وجود ميكروب و ويروس پى ببرند وسيله انتقال بيماريها را بوها مىدانستند و تمام اقداماتى كه در قديم براى جلوگيرى از سرايت امراض مىشد بر اساس جلوگيرى از بوها بود تا آن كه بوى بيمار به سالم نرسد و او را بيمار نكند . ولى در هيچ دورهء ، هيچ كس نگفت كه بعضى از روشنائيها اگر از بيمار بر سالم بتابد او را بيمار مىكند و اين گفته از جعفر صادق است . گفتيم كه جامعه دانشمندان اين نظريه را در عداد خرافات به شمار مىآورند تا آن كه تحقيقات علمى جديد ثابت كرد اين نظريه ، حقيقت دارد و بعضى از انوار ، اگر از بيمارى به سوى سالم برود او را بيمار مىكند و اولين مرتبه در اتحاد جماهير شوروى به اين واقعيت پى بردند در شهر ( نوو - وو - سيبيرسك ) واقع در شوروى كه يكى از