امام امير مؤمنان على عليه السّلام بارها مىفرمود : سلونى قبل ان تفقدونى . پيش از آن كه مرا از كف دهيد از من بپرسيد . [1] به شهادت تاريخ ، احدى از صحابه رسول خدا صلَّى الله عليه و آله و سلم جز على بن ابى طالب عليه السّلام چنين ادعايى نكرده بود . در روايتى در بارهء علوم گسترده و بيكران ائمه هدى عليهم السّلام از لسان در باره حضرت صادق عليه السّلام آمده است : من به آنچه در آسمانها و زمين و بهشت و جهنم است ، علم دارم و از دقايقى كه قبلا اتفاق افتاده ، و بعدا روى مىدهد ، اطلاع دارم . [2] با توجه به آنچه به عنوان نمونه ذكر شد ، جاى هيچ تعجبى نيست كه ببينيم از آن مخزن علم الهى ، علومى تراوش كند كه به اصطلاح اين عصر ، جزو معارف تجربى است . از جمله آثارى كه در اين زمينه از لسان مبارك امام صادق عليه السّلام صادر شده و هم اينك در دست است روايتى طولانى است در توحيد ، معروف به « توحيد مفضل » كه به واسطه يكى از شاگردان ممتاز امام صادق عليه السّلام به جاى مانده است . راوى اين كتاب يكى از تربيت يافتگان حوزه شكوفاى شيعه ، مفضل بن عمر جعفى كوفى است . اين دانشمند نامى كمال و فضيلت فراوان داشته و عمرى با حضور در محفل امام صادق و امام كاظم عليهما السّلام از مكتب سعادتبخش ايشان درس معرفت آموخت . مفضّل در زمرهء اصحاب خاص امامان بوده و در نزد آنان از موقعيت ويژه اى برخوردار بوده است . اين راوى نور آثار ماندگارى داشته است .
[1] . جوهرة ، 75 ، نهج البلاغه ، خ 93 ، شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد ، ج 2 ، ص 286 . [2] . كافى ، ج 1 ، ص 261 .