مقدمهء مصحح * ( سَنُرِيهِمْ آياتِنا فِي الآفاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّه الْحَقُّ ) * سوره فصلت ، آيه 52 .
امام حق ، پيشواى مؤمنان ، نور بخش هدايت طلبان و دليل رهروان طريق حق و وارث انبيا و مصداق اتم و اكمل عباد الرحمن است . امام ، ابر پر باران و ماه تابان و خورشيد درخشان هدايت است و راه روشن سعادت .
امام ، رهبر سياسى و فكرى جامعه و خليفه خدا در روى زمين و حاكم و ولىّ امر مؤمنان است . امام ، معدن قداست و طهارت و پارسايى و زهد و علم و عبادت است . امام عليه السّلام ، مخزن علوم الهى و از راسخان در علم است كه همهء تشنگان علوم و معارف اسلامى از آبشار خروشان دانشش سيراب مىشوند . امامان پاك به دليل وسعت علمى كه داشتند ، خاصه آن علمى كه منشأ الهى داشته در جامعه اسلامى ، مرجعيت علمى داشتند و خلفا ، امرا ، فرهيختگان در بسيارى از مشكلات فقهى ، كلامى و دينى خويش به آنها رجوع مىكردند . [1]

[1] . نك : شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد ، ج ، ص 19 - 18 ؛ جوهره ، 73 ؛ فضائل الخمسة ، ج 2 ، ص 271 تا 309 .

9