مجلس دوم : [ در شگفتىهاى خلقت حيوانات ] مفضّل گفت كه : چون روز دوم شد بامداد به خدمت مولاى خود شتافتم و بعد از استيذان ، رخصت يافتم و رخصت جلوس فرمود ، نشستم .
پس گفت : حمد مىكنم خداوندى را كه مدبّر افلاك است ، و بعد از هر قرنى ، قرنى مىآورد و بعد از هر زمانى زمانى انشاء مىنمايد تا جزا دهد بدكاران را به مثل آنچه كرده‌اند و نيكوكاران را به اضعاف آنچه به عمل آورده‌اند ، براى عدالت او ، مقدّس است نامهاى او ، و بزرگ است نعمتهاى او ، و هيچ گونه ستم نمىكند مردم را و ليكن مردم بر خود ستم مىكنند چنانچه خود فرموده : « * ( فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَه . وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَه ) * » [1] .
يعنى : هر كه بكند به قدر سنگينى ذرّه كار خيرى مىبيند او را ، و هر كه كند به قدر سنگينى ذرّه كار بدى مىبيند آن را . با آيات بسيار كه در

[1] . سورهء زلزال ، آيه 7 .

119