داده و او را در آن و او را خزينه دار دانش من و آن كسى كه احكام از او دريافت شود قرار داده است ، وى را به وصيّت و جانشينى من مخصوص داشته ، و امرش را آشكار نموده ، و از دشمنى با او بيم داده ، و دوستيش را واجب شمرده ، و تمام مردم را به فرمانبردارى از و دستور فرموده است ؛ خدا عزّ و جلّ مىفرمايد : هر كس او را دشمن دارد مرا دشمن داشته ، و هر كس دوستش دارد مرا دوست داشته ، و هر كس با او بستيز برخيزد با من ستيز نموده ، و هر كس با او مخالفت كند با من مخالفت كرده ، و هر كه نافرمانى او كند مرا نافرمانى نموده ، و هر كس او را بيازارد مرا آزرده ، و هر كس با وى كينه توزى كند با من كينه ورزيده ، و هر كس دوستش بدارد مرا دوست داشته ، و هر كس فرمانش برد مرا فرمان برده ، و هر كه رضاى او جويد مرا راضى ساخته ، و هر كس مقامش را پاس دارد مقام مرا پاس داشته ، و هر كه با وى بجنگد با من جنگيده ، و هر كس ياريش كند مرا يارى داده ، و هر كه بد او را بخواهد بد مرا خواسته ، و هر كس باوى نيرنگ كند به من نيرنگ زده .
اى مردم آنچه را به شما امر مىكنم بشنويد و فرمان بريد كه من شما را بيم دهم از عذاب خدا « در روزى كه هر كس اعمال نيك و بد خود را حاضر ببيند و دوست دارد كه بين او و عملش فاصله‌اى دور باشد ، و خداوند شما را

90