كه گفت : جبرئيل ( ع ) بر پيامبر ( ص ) فرمود آمد و گفت : خداوند تو را دستور فرمود كه در يك سخنرانى براى يارانت فضيلت و برترى علىّ بن ابى طالب ( ع ) را بيان كنى تا آن را از جانب توبه آيندگان خود برسانند ، و البتّه تمامى فرشتگان را دستور داده كه به آنچه مذكور ميدارى گوش فرا دارند ؛ واى محمّد خداوند به تو وحى فرستاده كه هر كس در بارهء او با تو مخالفت ورزد در آتش خواهد بود ، و هر كس در اين زمينه تو را فرمان برد بهشت را داراست . پس پيامبر ( ص ) جارچى را فرمود تا صدا زد : همگى جمع شويد . همه جمع شدند ، پيامبر بيرون شد و بر منبر برآمد ، و اوّل سخنى كه گفت اين بود : از شيطان رانده شده به خدا پناه مىبرم ، * ( بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ) * ، سپس فرمود : اى مردم منم بشارت دهنده ، و منم ترساننده ، و منم پيامبر امّى ، من از سوى خدا پيامى دارم در بارهء آنكه گوشتش از گوشت من و خونش از خون من است ، و او گنجينهء علم من است ، و او كسى است كه خداوند وى را از ميان اين امّت برگزيده و انتخاب نموده و دوست خود گرفته و هدايتش فرموده است ، و من و او را از يك سرشت آفريده ، پس مرا به رسالت برترى داده و او را به تبليغ از جانب من افزونى بخشيده است ، مرا شهر علم قرار

89