- جلّ جلاله - تا چه اندازه نظر لطف و عنايت به وى داشته ! نخستين بار بذر وجودش را در نژادى اصيل و با فضيلت بكاشت ، سپس او را از ذهنى تيز ، و حافظه‌اى نيرومند ، و نبوغى سرشار ، و عقلى كامل ، و ژرفنگرى ويژه‌اى برخوردار ساخت ، تا اينكه بدرجه‌اى از علم و دانش و فضيلت رسيد كه دانشمندان عامّهء و خاصّه بر استادى و تفوّق و برترى و پيشتازى وى گواهى داده‌اند ، و كارش به جائى رسيده كه تأليف گرانمايه اش تمامى پر بار و متناسب با نيازهاى عصر خويش ، و خود در مباحثاتش پيروز ، و نظريّاتش همه صائب و درست مىباشد .
راستى كه مىتوان موقعيّت اين بزرگ دانشمند را در ميان اقران و امثالش همچون قمرى در وسط آسمان و خورشيدى در ميان منظومهء شمسى و شاه فرد ممتاز گردنبند مرواريد تمثيل نمود .
راستى كه وى از همهء معاصرينش نيكوتر ، و خوش فهمتر ، و در خوراك و پوشاك خشنتر ، و از لحاظ عقل وافرتر ، و از نظر علم و دانش برتر ، و از جهت جهاد در راه خدا كوشاتر بود . زمان بوجودش ارج يافت ، و مشام تاريخ از بوى خوشش تازه گشت ، و زنان از زائيدن چون اويى عقيم گشتند .
ما كجا مىتوانيم به كنه عظمت او پى ببريم ، هرگز ؟ ! اوصاف او در قلَّه‌اى بلند و دور از دسترس است كه گامهاى وصف ما هر چند بلند باشد به فراز آن نرسد ، و هر چند بكوشيم به عشرى از فضايل و كمالات او دست نيابيم . پس ناگزير به عجز و ناتوانى خويش اعتراف مىكنيم و سخن را به همين مقال بپايان مىبريم ، و سلام و درود خداوندى را بر روان پاك وى نثار مىداريم .
گوهر پاك وى از مدحت ما مستغنى است فكر مشّاطه چه با حسن خدا داد كند

6