< فهرس الموضوعات > 5 - صحّت داوريهاي علي ( ع ) < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > 6 - آشكار شدن آثار عقوق والدين بهنگام مرگ < / فهرس الموضوعات > را در همان جا كه خداوند قرارش داده مىنهاديد هرگز سهمى از آنچه كه خداوند مقرّر و واجب نموده كم نمىآمد ( و هر كس به حق خود مىرسيد ) ، و هيچ دوست خدائى فقير و تهيدست نمىگشت ، و دو تن در بارهء حكم خدا اختلاف نمىكردند ؛ پس بچشيد و بال آنچه را كه با كارهاى خود در باره اش تفريط و تقصير نموديد ، « و به زودى آنان كه ستم كردند خواهند دانست كه بكدامين سرانجامى دچار خواهند گشت » [1] .
5 - حسن بن ظريف گويد : از امام صادق ( ع ) شنيدم كه مىفرمود :
نديدم على ( ع ) قضاوتى نموده باشد جز اينكه اصل و ريشه‌اى براى آن در سنّت يافتم . و على ( ع ) مىفرمود : اگر دو مرد نزد من به مخاصمه حاضر شوند و ميان آنان داورى كنم ، سپس سالهاى زيادى بمانند و دوباره راجع به همان منازعه نزد من آيند همانا ميان آن دو يك نوع داورى مىكنم ، زيرا حكم و قضاوت هيچ گاه تبديل و تغيير نمىيابد .
6 - سعيد بن يّسار گويد : از امام صادق ( ع ) شنيدم كه مىفرمود : رسول

[1] الشعراء : 227 . و قد تقدم الخبر في المجلس السادس تحت رقم 7 .

324