او را پرستارى مىكرد و اسماء و بنت عميس - رحمها الله - پنهانى چنان كه فاطمه ( ع ) وصيت نموده بود - آن حضرت را كمك كار بود . پس چون هنگام وفات آن حضرت فرا رسيد به امير المؤمنين ( ع ) وصيّت كرد كه شخصا كار او را بدست گيرد ، و او را شبانه به خاك سپارد ، و قبرش را ناپيدا سازد ( با زمين يكسان كند كه جايش معلوم نباشد ) . پس امير المؤمنين ( ع ) خود اين كار را به عهده گرفته و حضرت را به خاك سپرد ، و محلّ قبر او را ناپيدا ساخت . چون دست مبارك از خاك قبر برفشاند اندوه و غم بر دلش هجوم آورد ، پس سيلاب اشك بر گونه اش جارى ساخت ، و رو بجانب قبر رسول خدا ( ص ) گرداند و گفت :
« اى رسول خدا از من بر تو سلام باد ، و سلام باد بر تو از جانب دخترت و حبيبه ات و نور ديده ات و زائرت و كسى كه در آرامگاه تو در ميان خاك خفته و آن كس كه خداوند زود رسيدن به تو را برايش برگزيده است . يا رسول الله صبرم در فراق دخت برگزيده ات كاسته شده ، و تاب و توانم در فراق سرور زنان به سستى گرائيده جز اينكه در تأسى من به سنّت تو و در اندوهى كه با جدائى تو بر من فرود آمد جاى صبر و بردبارى ( بر عزاى فاطمه ) باقى است ، همانا من تو را در لحد

318