روزى مرا از روى خشم بسوى شما فرستادند ، و امروز نيز بيهوده و بدون هيچ دليلى مرا بسوى خود مىبرند ، آن طور كه مىبينم پيوسته كار ايشان با من همين است تا سرانجام نيكوكارى آسوده شود ، يا از دست فاجرى آسودگى حاصل آيد ( يعنى يا آن مؤمن بميرد يا آن فاجر به هلاكت رسد ) . اين بگفت و برفت . وقتى خبر حركت ابو ذر به گوش مردم رسيد بدنبال او روانه شدند تا از دمشق بيرون رفت ، و مردم با او رفتند تا به دير مرّان رسيد . ابو ذر از مركب پياده شد و مردم نيز پياده شدند ، ابو ذر جلو ايستاد و نماز جماعتى با آنان گزارد ، سپس گفت : اى مردم من شما را به آنچه سودتان دهد سفارش مىكنم ، و خودم نيز از لفّاظى و سخن پراكنى خوددارى مىنمايم . همگى ؛ خدا - عزّ و جلّ - را حمد كنيد ، همه گفتند : الحمد لله ( سپاس خداى راست ) . گفت : گواهى مىدهم كه معبودى جز الله نيست ، و محمّد بنده و فرستادهء خداست . مردم نيز همان گونه پاسخ دادند . گفت : گواهى مىدهم كه برانگيخته شدن در روز قيامت حقّ است ، و بهشت حقّ است ، و دوزخ نيز حقّ ، و به هر چه پيامبر ( ص ) از جانب خداوند آورده است اقرار مىكنم ، شما هم به اين امور گواهى دهيد . همه گفتند : ما بر تمام اين امور گواهيم . گفت : هر كدام از شما را كه با اعتقاد به اين امور بميرد ، بشارت باد به رحمت و كرامت خداوند ، البتّه تا آنگاه كه ياور گنهكاران و توجيه كنندهء

179