دو گونه است : خوبانشان بخاطر ميل و مسابقه در فضل و برترى مرتبت بر تو حسد بردند ، و بدان آنان نيز حسد زشتى بر تو بردند كه خداوند بدان سبب اعمالشان را تباه و بىثمر ساخت و وزر وبالشان را سنگينتر نمود ، و آنها به تساوى با تو بسنده نكردند بلكه خواستند بر تو پيش افتند ، در نتيجه هدف از دسترس آنان دور گشت و مسابقه ، آنان را از مرتبهء اعتبار فرو افكند ، و تو سزاوارترين فرد قريش به قريشيان هستى ، پيامبرشان را در حال حيات يارى كردى ، و پس از وفات وى حقوقى را كه بر عهدهء او بود پرداخت نمودى . به خدا سوگند اين سركشى آنان جز بزيان خودشان نخواهد انجاميد ، و ما انصار و ياوران توئيم ، پس هر امرى دارى بفرما . سپس اين اشعار را سرود : « همانا گروهى بر تو سر كشى كرده و نيرنگ زدند و تو را به كار زشتى چند عيبجوئى نمودند » . « كه باندازهء بال پشه‌اى بلكه عشر آن بال هم در تو وجود نداشت » . « آنان نعمت بزرگى از خدا را در تو مشاهده كردند و نيز تو را بزرگمردى شناختند كه تمام گردان را به خاك مىافكند » . « و تو را امامى يافتند كه تمامى كارها به وى ارجاع مىشود ، و تو را بمنزلهء افسارى يافتند كه جلو افسار گسيختگى اسبان را مىگيرد » . « و تو را حاكمى يافتند كه تمام شئون امامت در او جمع است ، و مردى هاشمى كه پهناى گستردهء سرزمين مكَّه از آن اوست » « همهء اينها بخاطر حسدى است نسبت به آن نعمتى كه از جانب خداوند

171