فرزندم را در كودكى تربيت كرده و پرورده‌ام ، و در بزرگى برايشان دعا نموده‌ام ، و از خداى تعالى سه چيز برايشان خواسته‌ام كه خداوند دو تاى آن را به من بخشيده و يكى را از من باز داشته است . از خدا خواسته‌ام كه اين دو را پاك و مطهّر و پاكيزه قرار دهد و اجابت فرمود ، و از خدا خواسته‌ام كه اين دو و فرزندان و شيعيانشان را از آتش دوزخ نگه دارد و اين خواسته را به من بخشيد ، و از خدا خواستم كه همهء امّت را بر دوستى آنان گرد آورد ، خداوند فرمود : اى محمد من قضا و قدرى را مقرّر ساخته‌ام ، و همانا گروهى از امّت تو به پيمان تو در بارهء يهود و نصارى و مجوس وفا كنند ولى پيمان تو را در بارهء فرزندانت بشكنند ، و من بر خود واجب كرده‌ام كه آن كس را كه اين چنين كند در محلّ كرامت خود وارد نسازم ، و در بهشت برين جايش ندهم ، و تا روز قيامت به نظر مهر بر وى ننگرم .
4 - هشام بن محمّد ( مورّخ مشهور ) گويد : چون خبر شهادت محمّد بن ابى بكر - رضى الله عنه - به امير المؤمنين ( ع ) رسيد [1] نامه‌اى به مالك بن حارث

[1] در اينكه آيا محمد بن ابى بكر ( ره ) پيش از رفتن مالك اشتر بمصر به شهادت رسيده يا اينكه بعد بوده اختلاف است و قول مشهور آن است . كه بعد بوده و روايت كتاب غارات ج 1 ص 258 و نهج البلاغه نامهء 34 مؤيّد قول مشهور است .

92