و برهان او را ملزم و ساكت فرمود كه بمضمون صدق مشحون « * ( فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ ) * » اصلا قدرت تكلم و تفكر نداشت و ندانست كه در مكان و مكين آسمان يا در زمين است و جميع از صواحب و اعيان اهل ايمان كه در آن مكان مصاحب شاگردان امام زمان بودند گفتند : يرحمك الله تعالى يا فلان كه از الزام دادن تو اين طايفه متمرده اعداى خاندان را فرح و سرور نه چندان بر ضماير و خواطر مؤمنان حاصل و عيان گشت كه بغير حضرت رحيم الرحمن علم بحصر و احصاى آن ممكن و ميسر احدى از اهل ايمان باشد ، و آن ناصبى ملزم و تبعه او از متعصبين مبغضين را ده برابر بهجت و سرور با حزن و غم و اندوه و الم مستولى گشت .
چون آن شاگرد مراجعت بخدمت امام الانام عليه السّلام نمود و حقايق سانحه را بالتمام معروض و بيان فرمود آن حضرت عليه السّلام از لسان صدق نشان بيان نمودند كه امروز طرب و فرح كه در آسمانها است بسبب شكست اين دشمن خدا و رسول بمراتب بسيار بسيار زياده از مسرت و سرور شما جماعت ابرار و اخيار است ، و اندوه و غم و حزن و الم كه در پيش ابليس خسيس و تبعه مرده آن لعين پر تلبيسست بسيار بسيار بيشتر از بهجت و سرور شما و مسرت ملايكه آسمانها است ، و جميع ملايك سبعه سموات و ملايكه حجب و فرشتگان كرسى بر آن مؤمن شكنندهء آن ناصبى فريبنده صلوات و درود پسنديده فرستادند ، و مهيمن معبود نيز دعاى همه آنها را قبول نمود ، بناء عليه ذروهء مكان او را بغايت وسيع و مكرم و درجهء نوالش را در كمال رفيع و معظم گردانند و همان طوايف ملايكه گرام ايزد علام آن ناصبى مكسور مهجور عدو الله را بلعن ملبس و مستور نمودند و حضرت عزت نيز قبول لعنت بر آن قوم بىحجت فرمود .
فلهذا عذاب آن جمع كذوب بدبخت را طويل و حساب آنها را بغايت سخت و وبيل گردانيد ؛ و بهمين وسيله پيوسته و مستمر در نار سقر مكين و مستقرند .

33