در نيراناند .
عمر بعد از استماع آيه كلام ايزد داور بمضمون صدق مشهون * ( فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ ) * بغايت مأيوس و متحير گرديد و بجاى خود نشست .
و خالد بن سعيد چون شهادت بانتها رسانيد در جاى خود استراحت گزيد .
بيان شهادت سلمان فارسى رضى الله عنه بر ولايت امير المؤمنين على عليه السّلام بعد از او از مهاجرين و فدويان اهل بيت نبى العربى سلمان فارسى رضى الله عنه قد راست نمود و اول كلام كه تكلم فرمود اين بود كه كرديد و نكرديد .
اين كلام دو احتمال دارد اول آنكه اى معشر حضار اين سخنان بسيار كه از شما بحيز ظهور و صدور رسيده اصلا از آن نفع بهيچ احدى نرسيد چه گفتار شما موافق كردار شما نيست پس سكوت شما انسب و احرى و اليق و اولىست .
دوم آنكه در مرتبه اول در هنگامى كه رسول عز و جل شما را باسلام دعوت نمود اطاعت كرديد و بعد از وفات نبى الاقدس عهد و شروط كه با شما در باب ولايت على عليه السّلام كرده بود بر آن عمل نكرديد بلكه تابع هوا و هوس و در پى دواعى و خواهش نفس رفته مخالفت حكم ايزد مقدس و رسول تقدس ظاهر كرديد .
آنگاه سلمان گفت اى ابا بكر از شما اگر كسى در باب احكام شرع و ملت ما در طريق نظام امر خلافت و انتظام مهام امت سؤال نمايد و تو حقيقت آن را كما هو حقه ندانى و در جواب سايل درمانى اسناد امر خود بكدام شخص خواهى نمود و عذر شما در آن حال در نزد اقاصى و ادانى رجال چه خواهد بود .
اى ابا بكر بر تقدم نفس خود بر اين امر و كار و پيش دستى خود برين كردار بر كسى كه از شما داناتر و برسول مختار نزديكتر و بتاويل آيات بركات كتاب عز و جل و آداب و احكام سنت خاتم الرسل اعلم از تمامى جن و بشر باشد چه خواهى گفت .
مع هذا ايزد داور او را بولايت ما و شما مقرر نمود و بر پيغمبر خود امر و حكم

298