و خطيئت است تا از آن رجعت و انابت برب العزت نمايد .
بلكه مراد و مفاد از توبه در آيت توبه امت آن حضرت است كه بوسيله توجه و احسان حضرت نبى الانس و الجان نسبت بايشان حضرت رحيم الرحمن توبه ايشان را قبول كند و از رحمت خود محروم نكند .
از ابان بن تغلب مروى است كه حضرت امام الناطق جعفر بن محمد الصادق عليه السّلام فرمود كه اول كسى كه از مهاجرين بر شهادت ولايت امير المؤمنين عليه السّلام تكلم نمود خالد بن سعيد بن العاص بود و بعد ازو باقى مهاجرين و بعد از آن انصار .
و روايت ديگر در بعضى از كتب آثار و سير مذكور و مستطر است كه آن اعيان در هنگام وفات نبى الواهب غايب بودند و چون ابى بكر متقلد امر خلافت و متولى حكومت و ايالت شده بود آن بزرگان در آن مانند علم در مسجد نشان بودند و از حركت امت و خلافت ابى بكر حيران .
بيان شهادت خالد بن سعيد بر ولايت امير المؤمنين در آن زمان خالد بن سعيد بن العاص كه از بنى اميه بود بر پاى خواست و گفت اى ابا بكر اتق الله از خداى تعالى بپرهيز و با اهل البيت مستيز زيرا كه تو ميدانى كه در روز جنگ بنى قريظه كه ما و شما نيز در آن ميان بوديم بعد از جنگ و جدال نصرت و فتح حضرت رسول متعال را بود .
على عليه السّلام در آن روز جمعى كثير از صناديد رجال و از دليران ابطال كه مثل آن جماعت در باس و شدت و در شوكت و سطوت امروز در ميان هيچ امت نيست بقتل آورد و بسعى و اهتمام على عليه السّلام در آن روز نسيم فتح و فيروزى بر وجنات امانى و آمال اصحاب حضرت رسالتمآب وزيده و اعداى دين و جمع كثير مقتول و بعضى ديگر از خوف ذو الفقار على عليه السّلام بزواياى خمول مخفى گرديدند .
در همان زمان حضرت پيغمبر آخر الزمان گفت اى مهاجر و انصار من امروز شما را وصيت بامر و كارى مىنمايم بايد كه محافظت وصيت من نمائيد و امرى كه

295