خود مبريد و اهل حق را بناحق از حق خود دور و از مقام و محل ايشان مهجور نكنيد .
اى معشر مردم بخداى عالم قسم است كه حضرت عزت بذات فايض البركات خود منصب ولايت را بمن احسان و مرحمت نمود و پيغمبر خود را حكم فرمود تا آن را بشما تبليغ نمايد چون نبى حضرت بيچون بر حقايق آن اعلم از جميع خلقان بود لهذا شما را بمصافقت و مبايعت من امر نمود .
تمامى شما در روز خم غدير بنا بر حكم سيد البشر متابعت نموديد و ميدانيد كه بنا بر قول خداى تعالى و رسول مجتبى ما اهل البيت باين امر و ولايت از شما احق و اولى و بنيابت سيد الورى اليق و احرائيم .
و الله كه هيچ احدى مثل ما اهل بيت قارى كتاب الله تعالى و عالم باحكام آن در ميان شما نيست زنهار تابع هوا و هوس و پيرو دواعى نفس مشويد كه از رحمت حضرت الله دور و از شفاعت محمد مصطفى محروم و مهجور خواهيد شد و ما را مطلب ازين كلام طلب حق خود از شما و از ساير انام و اعلام و اتمام حجت بشما بواسطه اجر و پاداشت يوم القيام است .
بايد كه بهمان قول سابق خود قيام نمائيد و خلاف آن منمائيد كه اين سخنان جديد كه الحال از شما ظاهر و پديد شد باعث فساد اعتقاد و مخالف قول قديم شما است .
در آن زمان بشير بن سعد انصارى گفت اى على آنچه در باب فضل و كمال و معرفت و حال اهل بيت رسول ايزد متعال و اطلاع خود بر حقايق احوال مسلمين و بر مخالفت بعضى امت بوسيله انكار اولويت و احقيت شما بمنصب ولايت حضرت عز اسمه و توجه غضب الهى بحال مخالفين قول حضرت رسالت پناهى بيان كرديد بىشائبه و گمان حق و صدق است .
نهايت آنكه مورد غضب الهى كسى است كه از تمامى افراد بشر سعى بيشتر در انصرام خلافت ابى بكر نمود و چندان تردد در ابواب انصار و اصحاب حضرت رسالتمآب كرد كه اين امر خلافت را بواسطه ابى بكر مقرر فرمود .

287