بلكه ايشان در نزد من و محل ايشان در پيش من بغايت رفيع و قدر و منزلت ايشان در نزد واهب منان در نهايت منيع است .
بدانيد كه اين دو بزرگوار بعد از پدر عاليمقدار خود هر يك امام مفترض الطاعه‌اند و نيز بگوئيد كه خداى تعالى را در باب شما و على و حسن و حسين ( ع ) و باقى ائمه كرام فخام كه ذكر و اعلام امامت و ولايت ايشان نموديد و ولايت و مودت ايشان را الى يوم القيام بر ما واجب و لازم فرموديد .
بر ما نيز عهد و ميثاق است بر آنكه امير المؤمنين على و باقى ائمه عظام ( ع ) را از روى طيب نفس و صدق دل و اقرار لسان مصافقه و مبايعه نمائيم و آن اعيان را بامامت و ولايت خود پذيرفتيم كه هر كرا بجاى آن اعيان ديگرى بدل نگيريم و بامامت و ولايت نپذيريم و اصلا و قطعا از قول خود برنگرديم و بگوئيد « اشهدنا الله و كفى با لله شهيدا » .
يعنى درين باب عزيز وهاب را شاهد خود گرفتيم زيرا كه حضرت ملك تعالى براى شهادت ما بر عهد و ميثاق كافى و بسنده است و تو نيز اى رسول حضرت رب العزيز شاهد باش بلكه همه مطيعين شما از حاضرين و غائبين و ملائكه آسمان و زمين و ساير عباد ارحم الراحمين درين باب شهود صادقىاند و حضرت رب العالمين از جميع شهود اعلم و اعظم است .
پس آنگاه فرمود اى معشر مردمان درين باب آنچه من بحكم ايزد ذو المنن بشما در باب ولايت و امامت على ( ع ) و اولاد او تبليغ كردم ملك تعالى بر آن دانا است زيرا كه حضرت بىنياز بدرستى و تحقيق عالم بصوت و آواز هر كس است بلكه نگهبانى هر ذى نفس بحضرت واحد اقدس است .
هر كس كه بسخن حقايق مقتبس من مهتدى گردد كار دنيا و آخرت او نيكو شود و آنكه تمرد و طغيان نمود ضال و گمراه گشت و دور از مرحمت اله گرديد و اضلال آن كس همان بواسطه نفس اوست و آنكه متابعت بحضرت على ولى رب العزت نمايد

248