منقول و مرويست از بعضى اعيان كه در اولبار كه سيد الابرار ببالاى آن منبر آمد امير المؤمنين حيدر را از زمين برداشت تا در منبر بود آن سرور را از دست فرو نگذاشت نهايت در هنگام بيان اين كلام آن حضرت را آن مقدار مرتفع گردانيد كه انگشتان آن ولايتمآب محاذى زانوى شريف حضرت رسالتمآب گرديد .
بعد از آن رسول آخر الزمان بآواز بلند فرمود :
اى معشر مردمان اين على بن ابى طالب عليه السّلام برادر و وصى و خليفه من است و حامل علم من و حافظ آن و عالم بآيات قرآن و تفاسير جميع كتاب آسمان منزل بانبيا و رسولان و خوانندهء خلقان باوامر و نواهى قرآن و معامل رضاى خداى تعالى و محارب اعداى حضرت اله على ولى الله است آمر بطاعت حضرت رب العزت و ناهى از معصيت الهى است .
خليفه رسول زوج بتول و امير مؤمنان از انس و جان و ولى خداى زمين و آسمان على عمران است امام هادى و مرشد حاضر و بادى و قاتل جماعت ناكثين و كشنده طايفه مارقين و قاطع حيات قاسطين ولى اكرم الاكرمين حضرت امير المؤمنين است .
ذكر بيان معنى قاسطين و مارقين و ناكثين بر ارباب بصيرت مخفى و پوشيده نماند كه ناكثين جمعى را گويند كه نقض عهد و بيعت حضرت امير المؤمنين عليه السّلام و التحيه كردند و مراد از آن طايفه لشكر جمل و رؤساى آن قوم نامنفعل است كه در ايام خلافت امامت آن حضرت طريق مبايعت و متابعت او را گذاشتند و شيوهء تمرد و مخالفت آن امام الامة برداشتند و خاك مذلت كفر و ارتداد و غبار عناد و الحاد بر ديده اسلام و اجتهاد خود انباشتند .
و مارقين جماعت خوارج را گويند كه در ايام خلافت آن حضرت از منهج اطاعت آن سرور بدر رفته خارجى گشتند مثل اهل نهروان و باقى خارجيان و مرق در لغت عرب بمعنى خروجست چنانچه گويند كه « مرق السهم من القوس » يعنى چنانچه تير از كمان

229