نخواهد بود و اگر ميبود تو ميبودى ، بايد كه خاطر از طرف اهل ضلال و منافقين جمع نموده كفيل حال و تكفل امانى و آمال خود واهب متعال را دانسته مراجعت بمدينه نمائى .
آن حضرت بمجرد رخصت انصراف از آن زبدهء آل عبد مناف استرجاع به يثرب مأمن اقامت و موطن استقامت خود نمود .
اما مرده منافقين بيدين كه اتفاق بر قتل امير المؤمنين نموده بودند همواره در فكر بودند : بالاخره رأى آن قوم ابتر بر آن مقرر گشت كه معبر آن امام جن و بشر را محتفر گردانند .
لهذا در آن راه بمقدار پنجاه ذراع طولا و بيست ذراع عرضا حفر نمودند و در بالاى آن چاه خاشاك و گياه ريخته پوشانيدند و تراب قليل كه از آن حفر مرئى و ظاهر نگردد ريختند و آن راهى بود كه آن سرور را بغير آن معبر طريق و مسلك ديگر نبود و آن حفيره بغايت وسيع و عميق بود و حوالى اطراف آن محفور زمين سنگستان و پر از توده‌هاى ريگ روان بود .
و آن گروه ابتر معين و مقرر كرده بودند كه بعد از وقوع امام الانس و الجان در آن حفيره آن را از احجار آن مكان محشو و مليان گردانند تا آن حفيره در آن راه مشهد قتل آن ولى الله باشد .
اتفاقا روزى آن امام عليه السّلام بواسطهء انصرام و انجام امرى كه مقصد آن قدوهء انام بود ارادهء عبور از آن معبر پر خطر نمود ، چون قريب بآن محل مقرر رسيد مركب آن ولى مجيد بوى حفيره شنيده گردن خود را بركشيد و حضرت ايزد حميد نيز گردن آن مركب را آن مقدار طويل گردانيد كه لب خود را بگوش غيب سروش آن منبع فضل و هوش رسانيد و آن بىزبان در آن زمان بحكم و فرمان ايزد سبحان بنطق و بيان درآمده گفت :
يا امير المؤمنين حيدر پيش نظر شما محتضر است كه اين منافقين ابتر همگى يكسر اتفاق بر قتل تو سرور كردند و يقين كه ايزد اكبر ذات خجسته اثر بر اين حفر

188