آيهء : * ( يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ ) * فرمان به دورى و بعد ايشان صادر فرمود ، بىآنكه نامى از آنان و پدران و مادرانشان ببرد .
و امّا آيهء : * ( كُلُّ شَيْءٍ هالِكٌ إِلَّا وَجْهَه ) * هر آينه اين گونه نازل شد : * ( كُلُّ شَيْءٍ هالِكٌ إِلَّا ) * دينه زيرا محال است كه هر چيزى از او هلاك شود و وجه وى باقى بماند ، خداوند بسى جليل و اكرم و بزرگتر از اين كلام است ، هر آينه همه چيز جز او هلاك شوند ، مگر اين آيه را نديده اى كه فرموده : * ( كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ وَيَبْقى وَجْه رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَالإِكْرامِ ) * ، پس ميان خلق و وجه خود را جدايى انداخته است ؟ ! .
و امّا انكارت در آيهء : * ( وَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تُقْسِطُوا فِي الْيَتامى فَانْكِحُوا ما طابَ لَكُمْ مِنَ النِّساءِ ) * و اجراى عدل در ميان افراد يتيم هيچ شباهتى به ازدواج با زنها ندارد ، و تمام زنها نيز يتيم نيستند ، و اين از همان موارد سقط شده توسّط منافقين در قرآن است ، و ميان فراز « في اليتامى » و « نكاح زنها » از خطاب و قصص بيش از يك سوم قرآن افتاده است [1] ، و اين و موارد مشابه آن از جمله موارد حادث از منافقين است كه بر أهل نظر و تأمّل پوشيده نيست . و معطَّلين و رهبران مذاهب مخالف اسلام اين را موجب قدح قرآن يافتند

[1] عدم تحريف قرآن اجماعى است ، و توضيح بيشتر در صفحهء بعد خواهد آمد .

567