* ( الْحُجَّةُ الْبالِغَةُ ) * ، ديدگانشان را پوشانده و بر دلهاشان پرده افكنديم تا بدان واقف نشوند ، پس آن را به حال خود گذاشتند ، و از تأكيد فرد ملتبس به باطل محجوب شدند ، پس افراد سعادتمند بر آن واقف و آگاه ؛ و اشقياء از درك آن كور و گمراه گرديدند ، و هر كه را خداوند نور نبخشيد هرگز روشنى نيابد .
سپس خداوند متعال به جهت وسعت رحمت و رأفتش به خلق ، و آگاهى از احداث أهل تبديل در كتابش ؛ كلام خود را به سه دسته تقسيم فرمود : به قسمتى از آن ؛ عالم و جاهل واقفند ، و قسمتى ديگر را جز آنان كه برخوردار از ذهنى مصفّا و حسّى لطيف و قدرت تميزند ؛ نمىدانند ، همانها كه خداوند براى اسلام شرح صدرشان عطا فرموده ، و قسمتى ديگر را جز خود خدا و واليان او و راسخان در علم نمىدانند ، و هر آينه اين كار را بدين خاطر انجام فرمود تا ديگر هيچ أهل باطلى كه ميراث رسول خدا صلَّى الله عليه و آله از علم كتاب را غصب نموده مدّعى نشود ، و اضطرار مجبورشان كند تا براى فهم مطلب نزد اولياى خدا روند ؛ همانها كه از طاعتشان از سر افتخار و افتراى بر خدا ؛ استكبار نمودند ؛ غاصبانى كه به كثرت ياران خود مغرور شده و به خدا و پيامبر عناد ورزيدند .

565