و خداوند عزيز و عليم منزّه از تلبيس بر بندگان است .
و خداوند در آيات گوناگون انبياى خود را به صفات ناپسند مشهور داشته مثلا آيهء :
* ( وَعَصى آدَمُ رَبَّه فَغَوى ) * ، و در آيهء : * ( إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي ) * حضرت نوح را تكذيب نموده كه :
* ( إِنَّه لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ ) * ، و إبراهيم را بترتيب عابد ستاره ، ماه و خورشيد معرّفى نموده ، و يوسف را اين گونه تعريف نموده كه : * ( وَلَقَدْ هَمَّتْ بِه وَهَمَّ بِها لَوْ لا أَنْ رَأى بُرْهانَ رَبِّه ) * ، و موسى را در اين آيه تهجين فرموده كه : * ( رَبِّ أَرِنِي أَنْظُرْ إِلَيْكَ قالَ لَنْ تَرانِي ) * ، و بخاطر فرستادن جبرئيل و ميكائيل بسوى داود كه از محراب بالا روند - تا آخر قصّه ، و اينكه يونس را بخاطر اينكه با غضب و ذنب از شهر خارج شد در شكم ماهى حبس نمود ، و با اين آيات خطايا و لغزش انبياء را نمودار ساخته ، سپس بصورت مكتوم اشاره به فردى دارد كه فريب خورده و شيّادى كرده و گمراه ساخته و گمراه شده ، و نامش را نبرده در اين آيه : * ( وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلى يَدَيْه يَقُولُ يا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا يا وَيْلَتى لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِيلًا لَقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جاءَنِي ) * ، آيا فرد ظالم در آيه اسم يكى از انبياء است كه نامش را نبرده ؟ .

542