* ( قالُوا رَبَّنا غَلَبَتْ عَلَيْنا شِقْوَتُنا وَكُنَّا قَوْماً ضالِّينَ ) * .
سپس در مكانى ديگر - كه در آن مقام و ايستگاه محمّد صلَّى الله عليه و آله كه همان « مقام محمود » است - گرد مىآيند ، در اينجا برتر از همهء خلايق ثناى الهى گويد ، سپس به ثناى تمامى فرشتگان پردازد ، بنوعى كه هيچ فرشته اى نماند جز آنكه حضرت محمّد صلَّى الله عليه و آله بر او ثنا گفته است ، سپس برتر از همه بر انبياء ثنا فرستد ، بعد بر تمام مردان و زنان مؤمن ثنا فرستد ، ابتدا از صدّيقان و شهدا و به صالحان ختم نمايد ، پس أهل آسمانها و زمينها او را حمد گويند ، پس اين همان آيهء : * ( عَسى أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً ) * است ، پس خوشا بحال كسى كه او را در اين مقام نصيب و بهره اى باشد ، و واى بر كسى كه از آنها ناكام بماند .
سپس در مكان ديگر اجتماع مىكنند كه در آن همه از هم اظهار برائت مىكنند ، و اينها همه پيش از حساب است ، پس هنگام حساب ؛ هر كه مشغول كار خود است ! از خداوند بركت آن روز را خواهانيم .
حضرت فرمود : و امّا آيهء : * ( وُجُوه يَوْمَئِذٍ ناضِرَةٌ إِلى رَبِّها ناظِرَةٌ ) * اين همان موضعى است كه اولياى خدا پس از پايان حسابرسى بدان جا روند ، همان جا كه نهرى دارد به نام « نهر حيوان » ،

535