- در حالى كه قلبا از موالى مايى - همان روح دوستى در تو باقى خواهد ماند - كه قوام موالات به آن است - و با تو محفوظ گردد ؛ كه قيام محبّت به آن و جاه تو به آرامگاه خود قرار گيرد ، و با اين كار ماهها و سالها همهء دوستان و برادران و خواهران ايمانى ما را از هر زيانى بيمه خواهى كرد ، تا اينكه خداوند فرج و گشايشى بر اين پريشانى و اندوه ايجاد فرمايد ، و اين اندوه و دلتنگى و گرفتگى خاطر زدوده شود ، و اين روش بهتر از اين است كه خود را در معرض هلاك و نابودى قرار داده و عمل دينى و صلاح برادر مؤمنت را از آن قطع كنى .
مبادا مبادا آن تقيّه اى كه تو را گفتم ترك كنى ، كه با اين كار خون خود و برادرانت را بيهوده ريخته و اموال خود و ايشان را به نابودى كشانى ، و اموالتان را بدست دشمنان خدا به تباهى كشانى ، با اينكه امر خدا بر اعزاز دوستان است ، و در صورت عدم رفتار به دستوراتم زيان تو بر خود و دوستانت شديدتر از زيان فرد ناصب و كافر به ما خواهد بود .
135 - و از سعيد بن جبير نقل است كه يكى از دهقانهاى فارس با أمير المؤمنين عليه السّلام روبرو شده و پس از اظهار احترام و تهنيت گفت :

525